otobüs yolculuğu

• otobüs penceresinden hayata bakmak için çok güzel bir fırsattır. yine de bu bakış yanınızda oturan şahıs yüzünden pek uzun sürmez. her kimse kesin duyulmayı bekleyen fikirleri, yatıştırılmayı bekleyen endişeleri, paylaşılmayı bekleyen acıları vardır. havadan sudan girdiğiniz muhabbetler, içinizde sır olacak gözyaşlarına dönüşür yavaş yavaş. rahatlayan şahıs öğüt filan da istemez zaten, içinde birikenlerin sözlerde kendine bir anlam kazandırması onun için yeterlidir çoğu zaman. çok çok çok nadiren "anlat" der size nezaketen. pencereden dışarı bakıp "yok öyle bişi" dersiniz. omuzunuza çöreklenirken duymak istediği sözler de bunlardır zaten. eğer geceyse müziğinizle başbaşa kalırsınız yıldızların altında. bari hayatın anlamını bulayım diye giriştiğiniz düşüncelerden müzik koparır sizi, alır götürür hayallere...