attila

• öz ağabeyini hırs ugruna öldürttüğü, yamyam olduğu hatta öz oğullarını pişirtip yediği, yüzünün kurda benzediği, bizzat savaş tanrısı tarafından dövülmüş bir kılıç taşıdığı söylenceleri atilla gibi bir kişiliğin çevresinde oluşmuş bir mitin öğeleridirler.
  hepsinde ya da herhangi birinde bir gerçek payı da olabilir.
  
  ama kaba kuvvetin ve cesaretin yüceltildiği devirlerde ve coğrafyalarda en ufak gerçek kırıntısının bir mite dönüşmesi insan doğasının ve psikososyal eğilimlerinin doğal sonucu olsa gerektir. (ki aynı iki unsurun belirgin olduğu her farklı zaman ve coğrafyada bu aynıdır. (bkz: wyatt earp)) hatta bir araya topladığı halkların kalbine korku salmak adına bu söylencelere bizzat atilla' nın çanak tutmuş olabileceğini ileri sürmek de akıl dışı sayılmaz.
  
  ancak daha genç bir prensken uygar roma ile yakın ilişkileri ve sıradışı etkinlikteki eylemleri, onun, vahşi ve acımasız bir barbardan ziyade bulunduğu çağın ve toplumun ilerisinde, aydın ve eğitimli bir profil çizdiği ihtimalini daha gerçekçi kılıyor gözümde.