mustafa ulusoy

• kitaplarını okuduğumda kendimi aptal gibi hissetmeme sebep olan yazar. olaylara bakış açısı, yorumu, açtığı farklı pencereler insanın kendi düşünce dünyasının ne kadar dar olduğunu görmesine ve utanmasına sebep oluyor.
  
  ve ne zaman bir yazısını okusam içimde tarif edilmez bir sakinlik, huzur beliriyor. hepsinin sonunda aynı tepkiyi veriyorum: ''evet, mantıklı. doğru. bu açıdan düşünmemiştim evet evet.'' bu açıdan düşünmemiştim, düşünememiştim. neden? neden düşünemedim? çünkü o mustafa ulusoy, sen sensin. iyi ki böyle insanlar var da, düşünemediğimiz şeyleri bize düşündürüyor.
  
  yazar dediğin biraz böyle olmalı sanırım. edebiyat bilmeli, kelime oyunu yapmalı, cümleleri düzgün olmalı, ama düşündürmeli. yoksa her tarafı boyalı bir palyaçodan ne farkı olurdu yazdıklarının?