morg

• "ben annemin güzel yüzünü en son morgda gördüm."
  ben tirnak içindeki cümleyi söyleyemiyorum. dilsiz lâl degilim, ancak bu cümleye basladigim anda bogazim dügümleniyor. yumruk gibi birsey geliyor tikaniyor. delirmis gibi aglamaya basliyorum. bogazi dügümlenmek deyiminin anlamini ogretti bana morg.
  o soguk yer...
  hatta su anda bu cumleyi yazamadigimi da anladim. klavyenin uzerine dokuluyor gözyaslarim.
  
  amacim acindirmak degil, acidan zevk aldirmak da degil. sadece cok dertliyim, ve bunu bir sekilde paylasmazsam ölebilirim.
  erkekler aglamaz diyen adamin hatirasina saygi ile.
  
  2007 yilinda, doguda epeyce doguda askerlik vazifemi ifa ediyordum. rahmetli annem kalp hastasi idi. daha once 2 kez anjiyo bir kez acik kalp ameliyati gecirmisti.
  ben (askere gidenler bilir) ani mudahale mangasindayim. bir hafta gece, bir hafta gunduz hazir kita bekliyoruz. gececi oldugum hafta. sabah kahvaltisinin akabinde uzerimi degisip yataga giriyorum. 2 saat kadar uyuyorum, sonra birisi geliyor, hatirlamiyorum. beni uyandiriyor, annemin rahatsizlandigini ve memlekete gitmem icin izin verildigini acele etmemi soyluyor. galiba karargahtaki uzman cavus. saskinlikla uzerimi giyerken hissediyorum. nasil hissetmezsin ki? senin teninin allah tan sonraki sahibi (bence sahiplerimiz annelerimiz, 9 ay onlar tasidi bizi) , en cok ozledigin koku, bu dunyadaki en sefkatli kucak, en merhametli yurek, daha kisladan cikmadan aglamaya basliyorum, bir iki arkadas teselli ediyor. otobus memlekete varamiyor bir turlu ne saatten haberim var ne zamandan. bir umut diyorum birsey olmamistir. gercekten sadece rahatsizlanmis hastanededir. sonra diger hissiyat giriyor: muhim olmazsa apar topar gondermezlerdi beni.
  memlekete variyorum. amcamlar aliyorlar otogardan. anormallik var.eve geliyorum. herkes bizde. sonra ablalarim, sarilamiyoruz bile. ben gelene kadar onlar aglamaktan bîtap düsmüsler.
  sabahi nasil ettigimi hatirlamiyorum. universite hastanesinde vefat etmis anacigim. cenazesi oranin morgunda. defin icin hersey hazir. cenaze alinacak. onun guzel yuzune son kez bakmaya gidiyoruz. o kadar kotuyum ki son anlarinda yaninda olamadigim, elini tutamadigim icin. tam 4 ay olmus askere gideli. 4 ay once gorebilmisim onu.
  morg alt katta, ismi de kendi de soguk. cekmece gibi bolmeler var, giriyoruz hep beraber bolmelerin birini cekiyorlar.
  yikiliyorum.
  ben annemin guzel yuzunu;;;:§