ingmar bergman

• "her sabah uyandığımda hayata karışmak için özel bir çaba sarf ediyorum. yüzüme taktığım maske mi gerçek, yoksa altında saklı olan ve benim “ben” demekten çekinmediğim varlık mı? her şey sahte, gerçekten nasıl güldüğümü bile hatırlamıyorum. yüzüm, gülüşüm, bakışlarım önceden tasarlanmış, dış dünyadan korunmak için bir kabuk gibi kullanıyorum onları. sesime bile dayanmam mümkün değil."
  
  "birisi beni olduğum gibi severse, sonunda kendime bakmaya cesaret edebiıirim, belki."
  
  "dil hep ağrıyan dişi yoklar. insan acıyı hep aklında tutar.”