3 entry daha
  • hep yakındık dost meclislerinde, kendimizle aynı görüşü paylaşan yakınlarımızla bir araya gelince konusu açıldı yollar aradık. bunun dışında sessiz kaldık çünkü pasif bir korku bulutu altındayız, farkındayız. isyan etmemeye mecbur kaldık, o kadar çok ses çıkarılması gereken sorun olmasına rağmen.
    referandumda haksızlığa uğradık ancak ne kadar çok olduğumuzu da gördük. şimdi bu güçle adalet yürüyüşünün devamı niteliğinde bir şeyler yapmanın tam sırası.

    taciz edilmediğimiz, huzurlu hissettiğimiz, hani o eskiden olan baskısız hayat, 90lar neşesi, nezih, öfkesiz, saygılı toplum içinde olmanın verdiği rahatlık küçük çevrelerde karşımıza çıktığında bi anlık garip sevinç ve ardından gerçeğe dönünce yaşanan burukluk vardır ya, nerelerde oldu bu bana en son 10 kasımda anıtkabir'deki kalabalık ve dip dibeliğimizde hiç aklıma gelmedi taciz ya da gasp, ankara sanat tiyatrosunda sistem eleştirileri yapabilen ve bunu yüksek sesle söyleyen oyuncuların işte ben de bunu demek istiyordum dercesine alkışlanmasında hissettim o hepimiz aynı dilden konuşuyoruz ve bize dikte etmeye çalıştıkları gibi azınlık değiliz hissini.

    iş korkusu, dışlanma, hatta dayak ve hapis korkusu herkesi söylemek istediklerini söyleyememeye itti, azız sandık değiliz. bunu unutmasın kimse. yoksa gittikçe yaşamak zorlaşacak bu yerde.

    adalet yürüyüşünü bir fitilin ateşlenmesi sayalım, hissetmeyi özledigimiz birliği, birbirine güç vermeyi, sessizliğimizi bozmayı burada bulabiliriz.

    benim sesimizin çıkmasını istediğim konulardan biri, ilkokulda yapılan müfredat değişikliği/niteliksizlestirilmesi, dini öğelerin çocuklara zorunlu olarak verilmesi, okul müfredatlarından her zaman minnettar olmamız gereken atatürk'ün çıkarılma çabası (sevmeyen olabilir ama ona hepimiz borçluyuz), milli bayramlarımızın anma günlerimizin değersizleştirilmesi. yeni nesilde içi kinle öfkeyle, aklı manipülasyonla dolu olmayan çocuklara ihtiyacımız var. eskiden hissettiğimiz toplum huzurunu bu köreltilen ve niteliksiz eğitimle manipüle edilerek büyütülen çocuklar hissedemeyecek. çocuklarımız okula gittiğinde hep gözümüz arkada kalacak. iyi eğitim gören, değerlerine saygılı, nitelikli çocuklar yetişmeli okullarda. velilerin ve bu konuda ses çıkarmak isteyen herkesin desteğiyle, birlik içinde farklı şehirlerde aynı anda ses getirebilmek adına sosyal medyada hashtag açılmasıyla iletişim halinde olup, paylaşım yapıp sesimizin yankılarını duyup az olmadığımızı görebiliriz. veliler okul bahçelerinin önünde toplanıp belli bir metin üzerinden açıklama yapıp durma eylemi yapabilirler. her yerde aynı anda olunca ses getireceğine inanıyorum.

    eminim burada çok daha güzel pasif direniş ve sivil itaatsizlik önerileri daha olacaktır. bunları kitleler halinde uygulamak hepimize iyi gelecek.
34 entry daha
hesabın var mı? giriş yap