kitapçıda hissedilen kitap çok ömür az anksiyetesi
-
ya iyi ki hortlamis boyle bir baslik, hep hissettigim ancak kelimelere dokemedigim, kesin vardir diye basligini da acmadigim histir kendisi.
boyle o raflar bazen ustume ustume gelir, ''ay!'' derim, ''sadece su ana dek yazilmislari, klasikleri bile okumaya adasam omrumu, mesai yapar gibi kitap okusam yine bitmeyecek!!''
aynisi sanatla ilgili cok sey icin gecerli, ama muzik ve filmleri bitiremeyecek olmak daha cok kabullendigim bir sey, bu anksiyeteye sebep olmuyor.
o yuzden okudugum kitabi sevmezsem asiri uyuz oluyorum, hem birakamiyorum hem de zaman kaybi, boyle kisitli bir parametreyken hem de.
ve tabi (bkz: allah baska dert vermesin), ama asla ve asla (bkz: derdini sikeyim) degil.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap