a confederacy of dunces

• ignatius bindiği otobüslerde bol bol ve sık sık cennet gazı ^* çıkarır. pis herif. giriştiği bir işte pantalon uzunluklarıyla ilgili yazdığı bir mektuptaki üslup bile bu kitabın yazılmış en sağlam kara mizah örnekleri arasına girmesini sağlamak için yeterlidir. bir de kitabın muhtelif bölümlerinde ortaya çıkan bir polis memuru vardır, onunla muhtelif şekillerde taşak geçer ignatius, skolastik düşüncenin otorite karşıtlığı da insana ayrı bir güzel gelir.
  
  john cassavetes'in minnie and moskowitz' ini gördükten sonra seymour cassel'in canlandırdığı moskowitz karakterini -her ikisinin de posbıyıklı olması bir yana- ignatius'a benzetmiştim. ignatius annesinin deyimiyle 'kolec' bitirmişi oluyordu moskowitz'in. ikisi de habire kavga da etseler annelerinin sözünden kolay kolay çıkamazlar ve bir yerlerinde bir samimiyet belirtisi aradıkları (amerikan) modern yaşantısından kaçarak son kertede delirmemek için bir kadına, sevgiye sığınırlar kanımca.
  
  (bkz: hastasıyım 70lerin amerikan sanat olayının)