akp'den önce

• geçen sene kaldığım yurtta yemekler gerçekten çok kötüydü. yurt müdürü geldiğinde ona bunu söyleyince bize "ben bakanlarla yemek yiyorum yemin ediyorum size evimi özlüyorum. berbat yemekler yiyorlar. kahvaltıları falan berbat. size verdiğimiz yemekler gerçekten kaliteli." diyordu. bu hiç inandırıcı değildi ama müdürümüz öyle bir anlatıyordu ki sanki biz yurda para vermiyoruz o bize bakıyor, hak etmediğimiz halde mükemmel yemekler yiyormuşuz da buna rağmen nankörlük ediyormuşuz gibi hissediyordum. defalarca toplantıdan çıktıktan sonra adama haksızlık ettiğimi düşündüm. yurttan ayrıldıktan sonra anladım adamın nasıl bir psikolojik oyun oynadığını. bu da onun gibi. bizim sahip olduğumuz, olmamız gereken normal şeyleri sanki biz hak etmiyormuşuz da onlar bize lütufta bulunmuş ve vermiş gibi gösteriyorlar.
  
  tanım: psikolojik oyuna başlarken kurulan cümlenin iki kelimesi.