9 entry daha
  • modern türk edebiyatı bir medeniyet krizi ile başlar, şu zamanda bir medeniyet krizi içinde yaşıyoruz, farkında olsak da olmasak da. dinden tam olarak kopamayan ancak dine tam bağlı bir şekilde yaşamayı da beceremeyen kişiler din kurallarını kafalarına göre esnetiyor, istediğini kabul edip istediğini reddediyor, dini kendilerince uyarlıyorlar.
    hristiyanlık protestanlıkla bir başka şekle evrildiğinde neredeyse bir buçuk asır geçmişti, islam'ın gelişi üzerinden yaklaşık bir o kadar zaman geçti, islam sınırları içinde yaşamayı beceremeyenler -mış gibi davranacak ve bir başka modern mezhep oluşturacak sanırım, ki oluşuyor da. ınanç ve amel farklı yollara ayrılmış, bağlılık ya görüntü yahut içte kalmış halde bir elinde modern dünya ve bir elinde din olan bir nesil büyüyor.
    bazı kapalı kadınlar için şöyle yapıyor -anlayın, ayrıntı vermeyeceğim- diye şikayetlenen kişi allah'a inancına rağmen haramları gözardı eden kişi, kendi kara heybesine bakmaksızın ötekini işaret ediyor, bir farkınız yok esasen. sen de dine inanıyor ve kurallarına uymuyorsan, aynı şeyi yapıyorsunuz demektir, kimse başını örtünce nefsini dışarı koyamıyor ne yazık ki. iki örnek de bahsettiğim dönemle alakalı, bir din var evet, inanıyorum evet, ama canım isterse uyarım, bu görüş bahsettiğim görüş.
    ablalar da modernleştirmişler dinlerini, çağa uydurmuşlar kafalarınca, daha da evrilir, aile müessesesi bile -dinden bağımsız şekilde tüm dünyada önemli olsa da- modernizme yenik düştü, içi boşaldı, paramparça oldu. bunları gaeip karşılayamıyorum ben, arada kalmışlık, ne oraya ne buraya ait olamama insanları kendilerince böyle bir çıkış yoluna itti görünüşe bakılırsa.
8 entry daha
hesabın var mı? giriş yap