annenin gençlik fotoğrafları
-
onun gençliğine hayvani derecede benzediğimi hayretler içerisinde gördüğüm fotoğraflar.
ayrıca bana, “ben öldükten sonra yak” diye vasiyet ettiği fotoğraflar. ben de kendi fotoğraflarımı ölümümün yaklaştığını hissedersem yakarım. benden sonra fotoğraf kalsa ne olur, kalmasa ne olur. insanların hatırladığı kadarız bu dünyada; unutulmuşsak bir fotoğrafa bakıp hatırlanmak istemem ben.
bence ölen her kişinin ardından fotoğrafları yakılmalı.
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap