5 entry daha
  • ilkokuldayken babamın kemeraltı'ndaki dükkanında çalışırdım. tam karşımızda büyük bir toptancı vardı. muhasebelerini tutan ablanın odasında bu şiir asılıydı ama kocaman. belki 1 metrelik bir çerçevede. ilgimi çekmişti "son mektup"oluşu.
    birgün "şiiri okuyabilir miyim? merak ettim" diye sordum. oku dedi abla.
    okudum. tabi ben gerçekten o şiiri
    atatürk yazdı zannetmiştim çocuk aklıyla.
    "yani şimdi biz 19 mayıs'ı kutlamayacak mıyız? neden 10 kasım'da atatürk'ü anmayacağız?" diye sordum. o sırada babam dükkandan seslendi gel artık rahatsızlık verme diye. armağan abla anlatamadı bana. sonra da unuttum ben de zaten tekrar sormayı.
    ama sonra biraz büyüyünce düşündüm üzerinde. anladım ne demek istediğini. bize ne yapmamız gerektiğini anlatıyordu.
    şimdi benim de odamda asılı aynı şiir.
    halim yağcıoğlu'nun türk milletine yazmış olduğu; her mısrasında büyük anlam olan önemli bir şiirdir.
hesabın var mı? giriş yap