gerçeklik

• bazen gerçekliğin ne olduğuna dair şüpheye düşüyorum. roma'dan einstein'a, uy scuti'den tek kelimesini bilmediğim dillere kadar her şeyin kendi zihnimin ürünü olması ihtimali uykumu kaçırıyor. simülasyon argümanını dahi tekilliğimde, yalnızlığımı bastırabilmek için uydurmuş olamaz mıyım? şüphesiz bu soruları uyandıran da varoluşuma dair başa çıkamadığım acımasız bir evham, metronomun tiktakları gibi geceleri uykumu kaçıran iki kelime: "var mıyım?"
  
  peki ya zaman neden geçiyor?