türkiye'de kafa kesecem

• suriyeli bir öğrencim var. derslerimin tümünden 100 alır ki dersim de öyle kek bir ders değil. akıcı bir türkçesi ve arapası mevcut. ancak çocuğun yüzünden öfke eksik olmuyor. tamam öğretmenlerine karşı saygısızlık etmiyor ama içinde biriken bir öfkesi hep var ve arada bir bunu kelimelerden veya mimiklerinden rahatlıkla anlayabiliyorum.
  
  sabah akşam ırkçılığın sıradanlaştığı bir ülkede bana pek garip gelmiyor. bizim pembe götlüler sabah akşam televizyonda, sokakta aşağılayıp duruyorlar. ama zerre kadar, parti bazında bile çözüm odaklı, ırkçı olmayan bir yaklaşım sergileyen yok.
  
  evet sorun var var da, sorunun kaynağı kim, ne ve sorun nasıl çözülür diye düşünen yok. hatta şundan adım gibi eminim. içindeki şiddeti rahatlıkla ırkçılık yaparak giderebildiği için suriyelilerin varlığına sevinen bile var.
  
  hakikaten ırkçılığın bu kadar sıradanlaştığı ve kötülüğün bu kadar haklı olduğu başka da bir medeni(!) ülke yok.