şamil oymak'ın evinin basılması

• çok trajikomik bu adamlar ya...
  
  rap müzik dünya çapında kitlelere açılırken listelerin tepesine yerleşmeye çalışan adamların hezeyanları hep. bu şamil de olsa, başkası da olsa durum aynı.
  
  çeteleşmekten, isyandan falan bahsediyorsunuz. neyin çeteleşmesi? hangi çete, neyin isyanı?
  
  yıllar boyu abd'de siyahi ırkçılığına maruz kalmış, iş edinememiş, sosyal hayatta kendine hiçbir yer bulamamış insanların sadece karınlarını doyurmak için şiddete başvurduğu, sonradan sonraya uyuşturucu trafiğinden gelen paranın tatlılığını tecrübe ederek ülkenin başına bela haline gelen crips, bloods mı özendiğiniz? imigrasyon yasalarına aykırı şekilde ülkeye girip, insan muamelesi görmeyince şiddete başvuran, parayı uyuşturucudan kıran mara salvachutra mı? hala öyle mi sanıyorsunuz amerikayı, compton'ı falan..? devlet onlara yetişemedi, hepsine boylarının ölçüsünü vermedi mi sanıyorsunuz? hala gang wars devam ediyor mu sanıyorsunuz?
  
  rap müziğin tek kötü tarafı içinde eğitilmezlerin barındırılması. isim vermiyorum, yarısından fazlası okul yüzü görmemiş, dertlerini tasalarını hep uyuşturucuyla, doğal doğal diye bağırdıkları ama kimyasalla şişirilmiş bok parçasından fazlası olmayan hibrit malzemelerden başka bir şey olmayan 'esrar' ile çözmeye çalışmış; iki güzel albüm, iki takdir edilesi iş yapıp parayı bulduklarında cozutmuş elemanların olduğu bir dünya burası.
  
  siyasetten bahset, tabi ki bahset. eleştir, konuş, küfret, bunları yap. insanların beklentisi de bu zaten. ama kalkıp anksiyete krizlerine girecek kadar yeşillendikten sonra kendini, aileni, arkadaşlarını böyle durumlara düşürme.
  
  uyuşturucu o dünyada bir gerçek evet. o bayıldığımız, deli gibi dinlediğimiz method man'in, redman'in falan baştan aşağı esrar üstüne kurulu iki tane filmi var. ama ben method man'in, redman'in kalkıp da "bunlar illuminatici, üstümüzde oyun oynuyolar yiaa" diye bağırıp çağırdıklarını hiç duymadım. wu tang'in müziği kadar kaliteli müziği de az kişiden ve/veya gruptan dinledim.
  
  şimdi bakıyorsun, bu adamların varlığı sadece türkiye ile de sınırlı değil. xxxtentacion da böyleydi, travis scott da böyle, lil bilmem neler de böyle, almancısı da böyle, hepsi böyle artık.
  
  işin kötü tarafı bu adamların çoğuna yazık olması. şamil'i şahsen de az çok bilirdim. bu boklardan uzak dursa cidden temiz kalpli, iyi niyetli bir insan. yetenekliydi de. ama tüm bu üreten kitleye yayılmış eğitimsizlik, şamil'de gördüğümüz gibi insanın duyduklarını doğru tartıp ona göre tepkiler vermesine malesef engel oluyor. böyle eğitimsizliğin içinde de malesef bu adamların sonları ya mezar, ya akıl hastanesi, ya hapishane oluyor işte.
  
  bu kadar uzun üst editten sonra tanım: üzücü bir olaydır. kimsenin canı acımadan bu sürecin bitip gitmesi, sağlığından olanların sağlığına, huzurundan olanların huzuruna en hızlı şekilde kavuşması tek dileğimdir.