pinhan

• elif şafak'ın 1997 yılında ilk yazdığı romanı. daha 9 yıl öncesinden bugüne dek uzanacak eserlerinin ipuçlarını barındırmış aslında içinde. kuvvetli cümle yapılarından, çarpıcı betimlemelerinden, birbirinden ayrı ilerleyip sonunda kesişen yollarından, toplum içinde yer almasına rağmen sıradan olmayan kahramanlarından, göndermelerinden, vurgularından ve içinde barındırdığı uçsuz bucaksız hayalgücünden...
  
  "dağ, tepe/ bayır, ova/ su ve toprak/ ateş ve hava/ senin kokunla yoğrulmuş/ buram buram sen kokmakta/ her nefeste/ her iç çekişte/ ve her özlemde/ seni/ sade seni/ soluyorum/ senin karşında utanmaktan değil/ seni utandırmaktan korkuyorum/ öyle bir sapa yola/ soktun ki/ beni/ öyle bir yolda rehberlik ettin ki/ hep ışığı görmemek için/ görüp de/ gün ortasında çırılçıplak kalmamak için/ yalvardım durdum/ en nihayetinde/ dönüp dolaşıp vardığım yerde/ senden/ bir senden/ uzak düştüm/ ayrı düştüm/ belki de ilk kez/ o zaman bölündüm..."