süre

• (bkz: henry bergson)'nun yaptığı tanıma göre:
  
  "süre, ilerledikçe kabaran ve geleceği kemiren geçmişin devamlı akışıdır." bergson'a göre fiziksel, mekanik, uzamsal olgular ile içsel, psişik olgularının kesinkes ayrımına gidilmelidir. bergson’dan önce zaman kavramı fiziksel, mekanik, uzamsal bir olgu olarak ele alınırken, bergson ile birlikte zaman mefhumu ben’in koşulsuz yaşam akışı içinde içsel, sezgisel, psişik olgularla kavranabilen bir kavram olduğu düşüncesi ortaya atılmıştır. insanoğlunun bu içsel, sezgisel yetilerle ulaştığı mefhuma (bkz: durée) (süre, saf süre) demiştir.
  
  bergson’a göre süre kavramı, insanın zihninde hem geçmişin hem de şimdinin yek pare bir an içinde mevcut halde bulunmasıdır. bu an tam anlamıyla bir nehrin akış haline benzetmek mümkündür. bergson bu benzetmemin yerine, kar topunun yuvarlanışı metaforunu kullanarak açıklamakta. bu metaforlardaki nehirin akışı ve kar topunun bir tepeden yuvarlanışı süreklilik gerektirir.