• (bkz: ama ayetler var)

    (bkz: hallelujah)
  • daha önce de yazıldığı gibi, başlıkta söylenilenden çok daha fazla galaksi vardır evrende.

    üzülüyorum bazı insanlara. bu gerçeği düşünüp heyecanlanamıyorlar bile. bedenlerinin ne kadar küçücük olduğunu düşünüp kaybolmuyorlar evrende, hayran kalmıyorlar sonsuz kudrete. "ne yazsam da müslümanlara giydirsem" derdindeler. kinleri kalplerini küçücük yapmış.

    ışık hızını biliyorum ama, ben yine de inanıyorum lan: bir gün o uzak ışıklara gideceğiz ve evreni gezeceğiz.
  • az çoktur yalınlığının simgesidir.

    görünen evren bu kadar büyükse tamamının büyüklüğü akıl almazdır.
  • (bkz: bakın çok enteresan)
  • çözün olum artık şu evrenin sırrını hayatta en çok merak ettiğim başka bir şey yok cmylmz ında dediği gibi `koca devran dönüyor ama insanlar ne kadar salak saçma şeyler ile uğraşıyor` bizim ömrümüz yetmeyecek o kesin ama birgün belki bu gizem çözülecek başka gezegen ve galaksilere yolculuklar olacak ve müslüm gürses'in de dediği gibi dünya garip.
  • evren ne büyük ve biz ne kadar küçüğüz. yine de insan kapladığı bu küçücük hacmin yanında kendisine bahşedilen hayal gücüyle evreni kapsıyor. her gözümü göğe çevirdiğimde gönlümden bu muazzam evreni gezip görme isteği taşıyor. ne çok istiyorum yıldızlararası seyahat etmeyi. çok zaman evimden bile çıkamazken ne kadar şaşırtıcı bu sonsuzluk arzusu.
  • hepsinin de birbirinden bok olması ihtimali hesaba katılmalı.
  • evet. başıma gelmemesini istediğim şeylerin gelmesiyle hatırıma gelen ve ferah bir nefes almamı sağlayan bilgi.

    "ölüm" kavramı daha kasvetli geliyor. o yüzden "ölüm var ölüm" diyerek teselli etmeyi yakıştırmıyorum. bunca evren var. bizse bunun ucundan kıyısından parçasıyız. kıyısında, köşesinde bile olsak (ulan epey de ufak bi' şeyiz! ) parçasıyız işte. bu devasalığın, bu gizemin bir yerlerindeyiz. iyisiyle, kötüsüyle. belki biraz iyisiyle, belki en kötüsüyle. meydana gelişiyle, devamlılığıyla, sonsuz olmasıyla nice imkansızlıklara göğüs gerebileceğimizi hatırlatmıyor mu? şey, bana hatırlatıyor galiba.

    bu bilgi aklımda iyice yer edince nazım hikmet'in yaşamaya dair şiirinin dünyamızın hazin sonuyla alakalı şu kısmı hatırıma gelir:

    bu dünya soğuyacak,
    yıldızların arasında bir yıldız,
    hem de en ufacıklarından,
    mavi kadifede bir yaldız zerresi yani,
    yani bu koskocaman dünyamız.

    bu dünya soğuyacak günün birinde,
    hatta bir buz yığını
    yahut ölü bir bulut gibi de değil,
    boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
    zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız.
  • odak noktanızı kaybetmeyin kardeşlerim tabi inanılmaz rakamlar var yukarıda, mikro boyutta da inanılmaz rakamlar var ama konu o değil odak noktan o değil, odak noktan 100 metrekare evde ömrünü geçirmen, bir masa başında yıllarını geçirmen, evden iş için işten ev için ayrılman buralara odaklanın. yoksa makro olarakta mikro olarakta rakamlar inanılmaz.
  • su an tanrilik görevi verilse herkesi 2ser 3er dagitirdim hepsine. tek gezegende kalabalik olmuyor mu sanki?
hesabın var mı? giriş yap