• aslında tuco abimize söylenen de buydu: "if you work for a living, why do you kill yourself working".

    çok çalışıyorsun, her şeyi başarıyorsun, tam herkesi de geçtim diyorsun ama az sonra da ölmüşsün. yani ne içindi o kadar gayret, mücadele?! beri taraftan da şu var: hiç gayret göstermezsen albert camus "there is scarcely any passion without struggle." diyor.

    öyleyse başarmanın veya başarıszlığın veya bir noktaya gelmenin bir anlamı yok. önemi yok demiyorum; o başka bir konu. bir anlamı yok. her şey deneyimleme ile ilgili. richard feynman şöyle demiş: "her insana cennetin kapılarını açan anahtar verilir. aynı anahtar cehennemin kapılarını da açar." dolayısıyla deneyimlemedir mevzubahis olan. bunu da her bir hücremiz adına kendimiz gerçekleştiririz. sonra zaman geçer, ağaç yapraklarını döker, deniz kurur, güneş bile söner. ama sonunda bir çöle gelmişizdir. burası cennet mi cehennem mi diye sorarsanız bu tamamen sizin isteğinize göre şekillenir. çünkü çölün bir ismi yoktur.

    albert camus, "başkaldıran insan"da max stirner için şöyle diyor: "böylece, dünyanın yıkıntıları üzerinde kral-bireyin acı gülüşü başkaldırı anlayışının son utkusunu örneklendirir. ama, bu son noktada, ölümden ya da dirilişten başka hiçbir şeye olanak kalmamıştır artık. stirner, onunla birlikte de bütün yoksayıcı başkaldırmışlar, yıkmanın sarhoşluğu içinde, son noktalara koşarlar. ama çöl görününce, burada ayakta kalabilmeyi öğrenmek gerekir."
hesabın var mı? giriş yap