hoşçakal

• kişinin cinayet silahıdır, bir olası geleceğini daha öldürdüğü.
  
  ehliyetsiz ellerde geri tepmesi mümkündür, sakat kalmış bir geleceğe sebebiyet verecek şekilde.
  
  karanlığa kör bir kurşundur, asla neyi vurduğunu tam olarak bilemeyeceği.
• daha önce bahsedilmemesine şaşılası, üzülesi harika düş sokağı sakinleri eseri. şarkı felan değil bu ayrı tadı var. beyoğlu hayal kahvesinde cem adrian murat yılmazyıldırım düetini dinlemeyince/izlemeyince olmuyormuş ayrıca.
  
  http://www.youtube.com/watch?v=rmvochaxalk
  
  sözleri de şu şekilde;
  
  zaman durdu
  bir gurbet olmuşken ankara yüreğimde
  ellerim tutuldu sanki dudaklarım kendime kilitlendi
  
  hoşçakal sevgilim
  yüreğim durdu
  ne de heyecanla çarpardı
  sana dokunurken ellerim
  
  tenin beni örterken sevgiyle
  hoşçakal sevgilim
  yaşam durdu kapanıyor gözlerime dünya
  nerede mavi mutluluklar
  
  nerede sevdamız ve yarın umutlarımız
  hoşçakal sevgilim
  zamanım doldu
  hep birşeyler vermeye çalıştım sana
  
  bir ömrümü yalnızca sevgi vererek geçirebilirdim
  ama sizin vermeye pek değil, hiç vaktiniz olmadı
  hoşçakal sevgilim hoşçakal sevgilim
  
  ben de "bir ömrümü yalnızca sevgi vererek geçirebilirdim, ama sizin vermeye pek değil, hiç vaktiniz olmadı" diyerek karanlıkta uzaklaşıyorum, sessizce.
• karşımdaki kişiye uyuz olduğum zaman kullandığım kelime. anca gidersin demek gibi bişi.. öyle hoş moş değil işte.
• powerturk tv'nin şarkı sözlerini alt yazı olarak verdiği bir klip programı var. hah işte biz onu, fiili karaoke olarak kullanıyoruz evde. sırayla çıkıp şarkıyı seslendiriyoruz, birbirimize puan veriyoruz filan. acayip bi şey. insan havaya giriyor. bu kötü sesimle ben bile yerimde duramıyorum, sıra bana gelsin diye. bu oyunlardan birinde, 6-7 yaşlarındaki yeğenim aleyna da var. bildiği şarkılarda onun söylemesine müsaade ediyoruz, bayılıyor. efendim, sıra bana geldiğinde emre aydın çıkıyor: (bkz: hoşçakal) şarkıyı severim ama tam bilmiyorum, alt yazı yardımıyla seslendirmeye başlıyorum. şarkıyı ilk kez bu kadar ciddiye aldığımdan mıdır nedir, feci şekilde etkileniyorum. çok güzel şarkı. sözler müzik klip şu bu kopuyorum evrenden. elveda ay elveda feza. bağıra bağıra söylüyorum. "sen... sana benzeyen her şey gibi erirken avuçlarımda... ben... unutuyorum." ciğerim sökülecek resmen. bana göz açıp kapayıncaya kadar gelen o süre, başta aleyna olmak üzere, ev halkına nerden baksan üç beş asır gibi gelmiş. öyle bakıyorlar bana. manasız, boş gözlerle. biz bu katliamdan nasıl oldu da sağ çıktık, onun şaşkınlığındalar. tabii oyun bu, kimse ses etmiyor. hatta şansıma cılız da olsa birkaç alkış duyuyorum. gel gör ki, aleyna daha fazla dayanamıyor ve olanca samimiyetiyle: "teyze, gerrrçekten iğğğrenç söyledin! o neydi öyle? bitti de kurtulduk. oh be!" diyor. sonraki birkaç dakika kendimi plastik çiçeklere su vermiş gibi hissediyorum. bir daha da oynamam arkadaş. olacaklar bensiz olsun. n'apim.
• bugüne kadar şarkılarını pek bilmediğim şebnem ferah'ın gönlümü paramparça etmiş şarkısıdır.
  
  ali sami yen'e veda ederken statta çalınmasıyla ellerimiz ayaklarımız tutmaz hale gelmiştir. sanki şebnem ferah büyük galatasaraylıdır ve kendisinden ali sami yen'e veda şarkısı yazılması istenmiştir, o da bunu yazmıştır gibi..
  
  tekrar tekrar dinliyorum ve gözlerim doluyor.
  
  seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum
  bulduğumu zannettiğimde
  kendimden ayrı düştüm
  bu garip bir veda olacak
  çünkü aslında hep içimdesin
  ne kadar uzağa gitsem de
  gittiğim her yerde benimlesin
  söylenecek söz yok
  gidiyorum ben
  hoşçakal, hoşçakal
  hoşçakal, hoşçakal
  ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
  şahlanıp koşmak içimde var
  hoşçakal
  biraz su biraz yeşillik
  her yer benim evimdir
  taşırım dünyayı sırtımda
  her dil benim dilimdir
  ama söylenecek söz yok
  gidiyorum ben
• son değil, başlangıçtır.
• sen hiç görmedin
  su vermeye benzedik
  plastik çiçeklere
  hiç görmedin
  
  o çiçekler, inanmayacaksın ama , ardından soldular. ne çiçekler suladım yine de soldular. soldu, inandığımıza bulunan isim. kalbim solumdaydı mesela. sen vardın. sol elimdeydi hep elin. araba çarparsa önce bana çarpsın diye.
  görmedin.
  
  sen hiç görmedin
  dans ettik durmadan
  kırık camlar üstünde
  
  ayaklarının bastığı her yer vatanım. bayrağım mavi. gözlerin mavi. mavi yıldızlı. rüzgar olmamasına rağmen dalgalı saçların.
  ardından içimde camlar, can kırıkları.
  
  sen öyle sana benzeyen her şey gibi
  erirken avuçlarımda
  ben unutuyorum
  
  kar yağıyor dışarda , kar sana benziyor, yumuşak. hava yumuşak, ellerim sert, norveçli balıkçılar reklamına ne çok gülerdik.
  unutuyorum, kar siliyor hafızamı, temizlenmiyor geçmişim, yaşamak için unutuyorum, unuttum sanırım.
  kar siliyor ayak izlerini, ayaklarımda terlikler, ardından yollara düşüyorum.
  sen öyle sana benzeyen, sen kimseye benzemeyen.
  sen.
  
  hoşçakal
  olacaklar sensiz olsun
  daha durmam boşluklarında ben
  unutuyorum
  
  hoşçakal, hayatımdaki hoşlukların toplamı.
  hoşçakal, neşeli günler filmimin herhangi bir oyuncusu.
  hoşçakal, sömestr sevincim, karne hediyem,
  hoşçakal, ilk gençliğim, ailem.
  
  sen hiç görmedin
  baştan böyle yazılmış
  yok kimsesi kimsenin
  hiç kimsenin
  
  akrabalarım kayıp. bir piyango tuttursam diye geçiyor içimden, ortaya çıksa kayıp kardeşlerim.
  yok kimsesi , kimsenin. kimsesizim, sensizliğimden beri.
  
  sen hiç görmedin
  sonu baştan yazılmış
  bitti kelimelerim.
  
  bitti kelimelerim.
  içimde bir nokta, röntgende fark edilmiş.
  tümör sensizliğim.
• şebnem ferah'ın sesini nerde duyarsam kilitlenip kaldığımdan olsa gerek, kendi isteğim dışındaki zamanlarda, şebnem ferah şarkısı duyduğumda dinlediğim, izlediğim kanalı değiştirmeye başvuruyorum genellikle.. bu defa öyle olamadı, aşk tesadüfleri sever'i izlerken ve filmin sonunu merakla beklerken çalan, bangır bangır "ben burdayım" diyen bu şarkının sesini bastırmak imkansızdı. iyice gömülerek koltuğuma sarsıntının geçmesini bekledim ama sözlerini dinledikçe ve şebnem'in şiddeti giderek artan sesini duydukça ben diyeyim 10 yıl, hocam sen de 100 yıl geçti orda o şarkıyı soluksuz dinledik biz.. filmi genel olarak beğendim, ama değil mi ki bu şarkıyı bana kattı, içim daha bir sımsıcak izledim.. özgüroğlan'ın deniz'e "bugüne kadar nerelerdeydin sen" demesiyle neredeyse eşdeğerdi bu şarkıyı duyunca aklımdan geçirdiklerim.. dolu dolu bir şarkı olmuş, öyle dolu ki içim o günden beridir dopdolu, dökemedim..
• tekrar tekrar dinlenen ve gözleri dolduran şarkı:
  
  .
  .
  söylenecek söz yok
  gidiyorum ben
  hoşçakal, hoşçakal
  hoşçakal, hoşçakal
  .
  .
• en güzel emre aydın şarkısı.
  neden olduğunu anlayamadığım bir şekilde her tvde duyduğumda ağlıyorum ben. ama ne kadar çok etkilensem de radyodan falan dinleyince ağlamıyorum.
  klibini oturup izleyebilmiş de değilim.
  garip ama gerçek...