neden yaşıyoruz

• (bkz: bunu anana sorsana delikanlı)
• (bkz: düşünmeden bastım eksiyi)
• (bkz: intihar öncesi son sözler)
• cevabi 42'de saklıdır.
  (bkz: her otostopçunun galaksi rehberi)
• bir şarkıda dendiği gibi, "içimizde aç hevesler" vardır. hep mutluluk düşler, üstelik bunu sonu gelmez arzularda ararız. bitmez tükenmez hırslarımız vardır. planlar, planlar kurar; belki de koca bir ömrü hep mutluluk aramakla geçiririz. ve çoğu kez mutlu olmak, zengin olmakla, sığ düşünceleri gerçekleştirmekle aynı anlama gelir bizim için. bir ömür yaşar da hayatın her ayrıntısına sinmiş mutluluk izlerini göremeyiz. ağız tadıyla yaşamak istiyorsak küçük şeylerden mutluluk çıkarma sanatını öğrenmeliyiz. yaşamak, o küçük şeylerin birlikteliğinden oluşmuyor mu?
  
  ayrıca,
  yaşamı ideal şartlar altında düşünenler değil, bulundukları halden hoşnut olmasını bilenler mutlu olabilirler. işte bunun farkında olan insan mutluluğa kavuşmak için ne işlerinin düzelmesini, ne üniversite kazanmayı, ne askere gitmeyi, ne de zenginleşmeyi bekler. bulunduğu durumdan tat almaya çalışır. mutluluk insanın kendi özündedir; onu başka yerde aramanın anlamı yoktur.
  
  tanım: mutlu olmak için yaşıyoruz. her şey ufacık bir gülümseme için. yüzünden gülücük eksik olmasın dostum.
• kimsenin cevaplayamadığı soru. cevaplayanlar cevapladığını sanıyor ve laf kalabalığı yapıyor.
• bunun cevabını verenler çoğu kez dopamin döngüsünü hızlandıracak şeyler sıralar. şunun için yaşarız. bakıyorsun ki şu aslında dopamin.
• kötü günler yaşıyoruz,
  biz, anadolu insanları...
  yaşam bir karabasan...
  yoksa biz,
  biz öldük de,
  yaşadığımızı mı sanıyoruz?...
  
  bizanslı palladas (ms. 4-5 yüzyıl)
• umudumuz için...
  her şeyin kötü gittiği bir anda yüzünü dışarı çevirir ve güneşin ışıklarını görürsün ya... işte o ana ümit verir.
• ölmeye değecek bir neden de olmadığı için. bilememezlikten.