neyse ya gideyim belki ortam olur

• söylemesi ayıp ama söylemeden de pek duramayacağım; bazı aralıklar bu lakırdı ağızdan çokça çıkabiliyor. çıksın çıkmasına da, sanki boşa çıkıyor gibi. yani en azından benim açımdan öyle. geri kalan insanları ve de uzaylıları bilemem!
  
  neyle ölçülür bilemem ama öküz gibi bi yaşa geldim. ne vakit durduk yere bir ortama, yalandan yere bir faaliyete davet ya da ortak edilsem; öncesinde üşengeç organlarım vasıtası ile "yaaa kim gidecek şimdi? hem gitsem n'olacak? yok yere yol, trafik, insan kalabalığı çek, yalandan sohbetlere gir, hiç sebep yokken anksiyeteni azdır ne gerek var karşim?" gibi başarılı bahaneler ile kendimi geri çekerim. lakin sonradan yılların da verdiği abazanlık mı desem ne desem bilemem, varlığı pek de bilinmez ulu bir şeyin kışkırtması ile "neyse ya gideyim belki ortam olur" diye geçiririm içimden. hemencecik de fikir değiştiririm. böyle de bir insanım. bakınız başta da söyledim öküz gibi yaşa geldim ama bir kere bile ortam olduğunu görmedim. dedim ya bizatihi kendime göremedim. ortam ve ortamları ne yaptımsa olduramadım.
  
  peki sorarım size a dostlar ve de 1. sezon true detective hayranları?! nedir bu uslanmaz ve de kendine en ufak bir ders çıkarmaz ısrarın sebebi? görmüyor musun ey cahil! yok sana ortam mortam, kal evinde ve kurcala kendini. ne diye pes etmezsin. nedir seni her seferinde bu şekilde ümitlendiren. nedir gözlerindeki umudun sebebi?
  yok beyim aragorn, umut bu toprakları terk edeli çok oldu!
  
  https://www.youtube.com/watch?v=yd58g1vr_bc
• (bkz: nasa'ya gideyim belki ortam olur)