odalara poster asılan karanlık dönem

• en güzel günlerdi.
• benim açımdan gayet de aydınlık olan dönemdir. hala saklarım posterlerimi, blue jean dergi koleksiyonumu.
• şahsım için bitmemiştir. yakın zamanda kafamda yer kaplayan insanları poster yapmaya başlayacağım tekrar.
• zamanının blue jean dergisinin verdiği tüm posterleri isim/tür fark etmeksizin odama asmışlığım vardır. sadece pop sanatçılarının posterlerini asmamıştım. odam tam bir spotify öneri algoritması gibiydi. 50 cent'le green day yan yanaydı. artık tüm oda dolunca tavana asmaya başlamıştım ki bu poster hevesini yitirip bilgisayar oyunu koleksiyonculuğuna giriştim.
• odamdaki posterlerin sıralı listesi;
  godfather
  barış manço
  bruce lee
  kenan imirzalıoğlu (deli yürek)
  mehmet ali alabora (diziyi hatırlayamadım. meltem cumbullu olan)
  galatasaray 2000 sezonu kadrosu
  george hagi
  şebnem ferah
  sheron stone
  
  evet listeye bakınca baya karanlık bi dönemmiş
• posterlerim kişiliğim demekti sanki o dönem. bir köpeğin kendi bölgesini işleyerek işaretlemesi gibi o odanın bana ait oluşunun simgesiydi. güzel günlerdi. şimdi oda duvarları sade, içinde gençler var ama gençlerin kafaları o odalarda değiller.
• kobe bryant
  henry^*
  ve
  george hagi’yle katıldığım dönem.
  90’lar çocuğu, 00’lar ergeni olarak keşke o karanlık döneme dönebilsek.
• o zaman en azından hayranı olunan ismin posteri duvara asılıp geçiliyordu. şimdi gerek geleneksel medyası, gerek sosyal medyası insanlar idollerini 7/24 manyak gibi takip ediyor. tabiri caizse osuruklarından haberleri oluyor. aynı bokun laciverdi yani. posterini asmıyor, elinin altındaki instagramda fotoğraflarına bakıyor. hangisi daha karanlık dönem acaba?
• ben kendi fotoğraflarımı asıyordum aşırı megalomanmışım demek
• ben daha çok ilham aldığım yönetmenlerin ve hayatımda iz bırakan filmlerin afişlerini asardım. karanlık dendiğine bakmayın çok güzel yıllardı.