• şunca yıllık iş hayatımda tiksindiğim en büyük olay. yemin ediyorum mesainin bitmesine beş dakika kala kitlenen mesailerde bile bu kadar gerildiğimi hatırlamıyorum. misal çalışanlardan birinin eşi şöyle bi' geçerken karısının/kocasının yanına uğruyor ve gelirken de minik bebeğini yanında getiriyor. hadi buyrun bakalım! illa seveceğiz, illa, aagucuk bugucuk cuguruck, diye yalandan sevgi gösterilerinde bulunacağız. vay arkadaş ya böyle sevimsiz bi' olay yok yemin ederim. evet.
  • ofise getirilen bebeği döverken yakalanmaktan iyidir. ben değil onlar.

    ofise getirilen çocuk patronun gıcık oğluysa yer misin yemez misine dönen eğlencelik.
  • gereksiz bir eylemdir.
    uzaktan bakıp gülümsemek yeterlidir oysa. nasıl olsa velet ağlayacak, annesi ve yakın arkadaşları da içlerinden "bak gördün mü bebekler anlarmış zaten iyi insanı, kötü insanı" diyecektir.
    boklu bebek.
  • sadece ofis olsa iyi ya, her yerde burnunuza sokarlar, hele bazıları da bir sevimsiz oluyor ki arkadaş, duvarı siksem daha güzelini çıkartırım diye düşünüyor insan elinde olmadan. senin genlerini sokayım lan ben, kromozomun kurusun yavşak.
  • kimsenin beklemediği halde nedense bekleniyormuş zannının kaynağının kişinin kendisinin böyle bir durumda bekliyor olacağı empatisini yapması sonucu ruhsal bünyesinde oluşan etki-tepki karmaşası hadisesi...

    büyük sorun değildir aslında. ilk defa görüyorsanız, çok tatlı, allah bağışladın der geçersiniz. daha önceden biliniyorsa, yanağını okşamak ve öpücük kondurmak yeterlidir. kardeşim illaki türk gibi abartmaya, sahte sevgi rolleri ile hipokrasi yapmaya gerek yok yani. zaten kimse de öyle aman aman beklemiyor bu tip abartıları. zaten pek de belli oluyor sahte olduğu merak etmeyin.

    lafın sözün kısası:
    kasmayın.
  • okulda ogretmen cocuklarina yapilan versiyonu da vardir, ayni derecede tiksinctir.
  • acayip iğreti duran harekettir. bir de ellerine alıp, ay yakışmış mı diye sorar ya, sanki mangodan kazak beğeniyor geri zekalı.
  • bir de bunun "kucağına al bak, çok hafif zaten"lisi var. o sevmekten daha zor. damacana kadar ağır olan tombul bebeği düşürmeden taşımaya çalışmak falan. zaten kollar uyuşmuş bir de bu minimalist insan ağlayıp rahat durmuyor ki gezelim. sürekli kamikaze pilotu gibi kendini yere atmaya çalışan bir bebek..
  • söz konusu bebek ile kendisinin bir önceki ofis ziyaretinde agucuklaşmanız varsa ikinci görüşmede "ne kadar büyümüüüğğğşş" dememeniz hanenize eksi puan olarak yazılır ve sahtekarlığınız ortaya çıkabilir.
  • "sevilir ki bu" diyerek hareket edilmeye kalkılsa da yoğun bir zamanda pek mümkün olmayacak durumdur.

    ama başlığı görünce gülmedim de değil hani. valla halen gülüyorum. durduramıyoruz efenim.
hesabın var mı? giriş yap