türkiye'den siktir olup gitmek

• avustralya'da yaşam, okul, çalışma gibi konuları dertleştik. belki ilginizi çeker.
  
  özellikle okul, dil okulu vb. amaçlarla avustralya düşünenler izlesin.
• çok yakında gerçeklestireceğim eylem
  
  burada tükettiğim oksijene yazık amk
• geçmişte 2 kere yaptım. ilkinde 1 sene ikincisinde 3,5 sene başka ülkede yaşadım. kürkçü dükkanı hesabı kuyruğumu sıkıştırıp geri döndüm. allah’ın hakkı 3 deyip bu sefer gidersem geri dönmem.
• zor bir eylemcik.
  3 haftalık gittiğim yurt dışı gezisinde hangi ülkeden olduğumu söylemeye korktum.3.sınıf vatandaş olduğunuz için size tiksenerek bakma ihtimalleri çok yüksek olacaktır.iyi bir alın,gidin isviçre falan...
  belki.
• on iki sene once california'ya yerlestim. sanirim henuz ikinci haftaydi ve evinde gecici sureligine kaldigim arkadasimla kirasini vermek icin ev sahibinin evine gitmistik.
  
  arkadasim "sen arabada bekle hemen kirayi verip geliyorum" diyip beni arabada birakti. ben arabanin yolcu koltugunda oturup telefonumda zaman geciriyordum basimi bile kaldirip etrafa bakmadan. aradan rahat bir bes-alti dakika gecmisti ki, arkadasim berk'in uzaktan gorundugunu farkettim. arabaya dogru yaklasirken iki elini havaya kaldirip "pardon" der gibi hareket yaptigini gordum.
  
  anlam veremedim tabii neden yaptigini ve etrafa bakinmaya basladim ne oluyor diye ve sok olarak sunu farkettim; tam gobegin donus yolunda, kaldirim kenarina dogru park ettigimiz aracimiz, gobekten donmekte olan diger araclarin gecmesini tam anlamiyla engelliyordu! bu sebeple arkamizda tam alti arac birikmisti(on iki sene gecmis olmasina ragmen net hatirliyorum).
  
  tam alti arac, benim de icinde oldugum bir arabadan dolayi ilerleyememis, beni gormus ve buna ragmen birakin korna calmayi cit dahi cikarmamislardi ki ben telefonumdan basimi kaldirip bir terslik oldugunu dahi anlamamistim, ta ki arkadasim berk gelene kadar.
  
  berk arabaya binerken insanlara tekrar tekrar eliyle pardon tarzi el isaretleri yaparken, ben arabalarinda dakikalarca bizden dolayip bekleyen insanlarin; sadece gulumseyerek, elleriyle no problem seklinde verdikleri karsiligi gorunce adeta daha da sok olmustum, abartmiyorum gercekten inanamistim insanlarin bu kadar cool ve rahat olabilmelerini.
  
  burada ki insanlar hayati rahat, stressiz, zora sokmadan, keyifle, yalin bir sekilde yasama derdindeler ve en onemlisi saygililar, anlayislilar birbirlerine.
  
  eger bir insan arabasini yol kenarina biraktiysa mutlaka bir sebebi vardir diye dusunurler, gidip icindekinin kafasini gozunu yaralim, kornaya bogup, kufredelim taciz edelim diye degil!
  
  sayginin, medeniyetinin tam manasiyla ne demek olduguyla bu sekilde tanismistim henuz abd'ye geldigimin ikinci haftasinda...