12 ağustos 2009 faith no more istanbul konseri

• tool'la birlikte gönlümün baş köşesine yerleşmiş en değerli hazinem şu hayatta. çarpıldım.
• mike patton'ın şizofren halleri fazla etki etti herhalde ki, dün geceki beni kıskanıyorum şuan.
• ne yazsam boş galiba. hayatımda böyle bişey yaşamadım, yaşamayacağım da büyük ihtimalle. inanılmazdı, her şeyiyle inanılmazdı.
  
  anekdot olarak söyleyebileceğim hakan günday yan tarafımda yürek gibi faith no more thistüyle duruyordu. canımsın dedim içimden.
  
  söyleyecek çok şeyim var, çok da duygusalım aslında. ama yok yani hakikaten ne desem boş. bunu da yaşadım ya ölsem de gam yemem.
• ayrıca belki de herşeyden önemlisi, "türkiyede düzgün müzik dinleyen adam kalmadı" diye hayıflanan bir kesim için şu başlık altındaki güzel insanları görüp duygulanmaya sebebiyet vermiştir..
• sen dağıl; on beş sene bir şey yapma; yeni cenerasyon senden bir haber olsun hele tut yaz ortasında mesai günü akşamı gel ki, gelip izlemek bir nebze daha zorlaşsın. tüm bunlara rağmen beş bin kişi gelip izlesin, bunun neredeyse tamamı şarkılarını beraber söylesin, beraber zıplasın.
  iki gün geçti aması yok, aklıma geldikçe hâlâ çıldırıyorum. iki gündür de sesim kendine gelemedi, gelmese de olur.
• henüz türk gazetelerde konserle ilgili bir yoruma rastlayamamış olsam da hürriyet'in ingilizce versiyonunda şöyle bir yazı çıkmış:
  “wrapping up a hiatus lasting over a decade earlier this year, faith no more’s second coming tour hit istanbul on wednesday, giving turkish fans a brief reason to remember why the american band was counted as one of the most original bands in rock history. and to remember why its decision to disband in 1998 was ridiculously wrong.”
  http://www.hurriyetdailynews.com/…ities--2009-08-13
• ''hayatımda götümden kan alındığı için hiç bu kadar mutlu olmamıştım!!''
  
  spacetimereality, 13 ağustos 2009
  
  şu konsere giden binlerce kişinin hissettikleri ancak bu sözlerle açıklanabilir sanırım.
• daha önce merak edip soranlara (artık herkes akıllandı, kimse sormuyor) anlatmışımdır, şu kısacık hayatıma sığdırabildiğim 150'ye yakın konser arasında (bunların arasında efsane denebilecek çok tecrübeli gruplar olduğu gibi çok yetenekli olup gelecek vaadeden yeni nesil gruplar da var) ilk 2 sıraya koyduğum konserler -twisted sister^* ve velvet revolver^*- benim için kutsaldır ve diğer konserlere göre yerleri ayrıdır. kendi aralarında sıralamaya da sokamadığım bu event'ları tam olarak konser olarak bile saymam. hayatımı etkileyen vak'a-yi hayriyeler mahiyetinde kabul ederim. işte bu yüzden "hayatında gittiğin en iyi konserler hangileriydi space?" dediklerinde direk 3. sıradan başlarım, metallica 2008 (istanbul), mars volta 2005 (almanya), iron maiden 2004 (almanya), sebastian bach 2005(istanbul), obituary 2004(almanya), manowar 2005 (rock the nations istanbul), slayer 2005 (rock republic istanbul) diye sıralarım kafadan (oh bebek (slow)).
  
  işte şu andan itibaren rahatlıkla söyleyebilirim ki, o kutsal konserler artık 2 değil 3 olmuştur. (bu noktadan sonra başka da birşey yazmama gerek yok herhalde?)
• şöyle rıdvan dilmenvari bir özlü sözü de eklemek isterim,
  
  "ben 2 çeşit vokalist tanırım güntekin. mike patton ve diğerleri."
• "allaam noolur bootleg'e çekilmiş olsun!!!" george washington, 2009