14 şubat 2020 bursa'da öğretmeni döven veli

• çocukları prens ve prenses olan velileri üzmüş öğretmendir. ben ne öğretmene ne çocuğa suç bulurum.
  eğitim ailede başlar.
  
  eğitimde şiddetin her türlüsüne karşıyım. ama ilk cümlesi "hele benim çocuğuma bir şey yapsın" diyen kitleye de iki çift lafım var.
  
  ulan senin çocuğunun şımarıklığı yüzünden ders kaynıyor, sekteye uğruyor, nitelikli bir eğitimden uzak dakikalar geçiriliyor.
  benim çocuğumun bu olayları yaşamasına ne hakkı var? ben ilim irfan öğrensin diye çocuğu okula gönderiyorum. piçin birinin şımarıklıklarını izlemeye değil..
  
  öğretmen disiplini sağlayamıyorsa bu çoğunlukla çocuğuna eğitim veremeyen ailelerin suçudur.
  
  çocuğa değil anne babaya eğitim vermek lazım her koşulda..
• -toplumsal ayrışmanın ayyuka çıktığını gösteren vak’a.
  
  -bir tarafta öğretmene sallayanlar, bir tarafta veliyi yüceltenler, bir tarafta doğru düzgün çocuk yetiştiremeyene sallayanlar.
  
  arkadaşlar, daha burada iki gün önce, yanlış yere park edilen arabanın pert edilmesi diye bir başlık açıldı, sonra bugün çok çalışıyor diye iş arkadaşını döverek öldürmek diye bir olayın başlığı açıldı.
  
  bütün girdilerin ortak noktası, bu olayda da dahil insanların, insanlarımızın hem de okumuş, mürekkep yalayıp yutmuş dediğimiz kişilerin son derece ayrışması, nefret söylemleri, herkesin birbirine giydirmesi. acaba kendimizi sorguluyor muyuz? işin doğrusu “nedir?” diye soruyor muyuz? ya da çok mu fazla şiddet yanlısı oldukta durumu içselleştirmeye başladık acaba?
  
  başlıkta olaya bakıldığı zaman ise olay döngüsü gayet basit. düzgün çocuk yetiştirmeye çabala>öğretmen çocuğu dövemez, hakaret edemez> veli öğretmeni dövemez, şiddet gösteremez. olacak. bu kadar basit. 1992 senesinde başladığım ilkokulda sınıf öğretmenim olan, o zamanın bursa emniyet müdürü’nün karısı olan fatma demir’in çok güzel beş kardeşinin tadına bakmışlığım var, ki kendisini saygıyla anıyorum, iyi ki yapmış. ama o zamanki ebeveynlerimiz, “yaptıysan eşeklik al sana kötek.” diyorlardı. artık devir çok ama çok değişti. günümüzde insanlar çocuklarını neredeyse instagram denen karadelikte doğuracaklar. toplumun geldiği nokta çok vahim. naif şekilde çocuğunu yetiştirenleri de tenzih ediyorum, bu sefer çocuk kakılıyor, dayak yiyor, birşey desen, zeytinyağı gibi diğer çocuğun anası babası üste çıkıyor...
  
  burada devlet denen kurumun üzerine düşen her şey aslında. demokrasi denen garip bir çoğunluğun azınlığın biyerlerine üfürme şeklindeki yönetim şekli, insanların dini istismarı olduğu ve insanımızın kendisini geliştirmek olarak, eline son model telefon almayı algıladığı ve gerçekten bilimden ilimden koptuğu sürece, daha çok ayrışırız biz.
• reyting diye sıkıyor bunlar çocuğa tokat attı diye filan hikaye...başka husumet vardir. zaten iddia diyorsa kesin atmasyondur...sabun bakterilerin %99 nu yok ediyor hesabı salla gitsin
• yazarların çoğu bir velinin çocuğunun öğretmenini dövmesi olarak yorumlamış konuyu. oysaki veli, çocuğunu döven öğretmeni dövüyor. ikisinin de savunulacak bir tarafı yok. taraf olmanın anlamı da yok. ikisi de cezalandırılmalı ki bir daha her iki olay da yaşanmasın.
• bu ülkede başımıza ne geliyorsa hepsini sonuna kadar hak ediyoruz.
  
  şu sözlükte eninde sonunda söz deyimi yerindeyse okumuş (!) insanlarız ama gel gelelim girilen entry'ler ve aldığı fav. sayıları her şeyi göz önüne seriyor.
  
  diyorlar ki;
  
  şiddet meşrudur kardeşim. çocuğumu dövdüyse gider ben de onu döverim. çünkü beyefendi mafya ya. kabadayı ya hani. kendisi bizzat yasa ya. gidip verecek cezasını.
  
  öğretmenler pisliktir kakadır. her birini sanki evde anaları okuttu büyüttü. hepiniz en az 8 yıl öğretmen dediğiniz kişiler tarafından eğitildiniz. çocuklarınız her gün onlara emanet. şiddettin her türlüsüne karşı olmakla birlikte bunu meşru gören herkesin başına bu tarz olaylar gelmesini gayet doğal karşılıyorum.
  
  yok ameriga'nın oyunu hep bunlar. bizim güçlü olmamızı istemiyor. sonuçta orta doğulu birer zavallılarız deyimine de şiddetle karşı çıkıyorum çünkü biz bunu kendi kendimize yaptık. şu ülkede en sözde okumuşundan en sözde cahiline kadar hepiniz aynı bokun lacivertisiniz. kesinlikle kendinizi bu ülkenin aydın kesimi olarak falan nitelendirmeyin.
  
  siz olsanız olsanız hıyar ağası olursunuz.
  
  benimle aynı düşünen suserları'da şu başlığa alalım.
  
  (bkz: türkiye'den siktir olup gitmek)
• doğruyu yapmış velidir. veliye ceza verilmesi lazım diyenler, peki öğretmene neden ceza verilmiyor?
• hafif şiddet uygulanabilir bazı durumlarda. kulak çekmedir kafasına şaplak atmadır bunlar olabilir arkadaşlar kimse sizin çocuğunuzun şımarıklığını çekmek zorunda değil. haberdeki dayak yiyen öğretmen hakketmiştir belki ama burada benim çocuğuma kimse dokunamaz kafasındaki gerizekalılar çocuklarına evde iyi eğitim versin ki dışarıda dayağa aç bir şekilde şımarıklık yapmasınlar.
• öğretmen adı üzerinde bir eğitmendir. diyelim ki çocuğun hatası var, vurmak ne demektir ya! sen çocuğa doğruyu gösteremiyorsan, sözle anlatamıyorsan neden eğitmen oldun diye sormazlar mı? demek senin eğitiminde bir hata var. şiddete başvurmak da neymiş.
  diyelim ki çocuk çok hatalı, yine onu eğitecek kişi sensin. ama sen hatasına karşılık onunla konuşmayıp da şiddete başvursan, çocuğun belki evde tanık olduğu veya maruz kaldığı yanlış davranışlardan sorumlu olan ebeveynlerden ne farkın kalır? çocuk evde göremediği eğitimi okulda görecek. keşke o öğretmenin, yanlış yetiştirilen bir çocuğa vereceği tepki farklı olsaydı da başka büyük bir yanlışa gitmeseydi olay.
• öğretmen çocuğu şımarıyor diye dövdüyse haksızdır asıl suç çocuğu düzgün yetiştiremeyen ailesindedir. bu durumda kendisini savunamayacak öğrenciyi dövmek yerine babasını dövseymiş öğretmen de. çocuğu döverek bir cezayı hak etmiş. zaten babasını da dövemezmiş, videoda karşılık vermeye çalışıyor ama olmuyor.
• iki aşağılık insanın birbirini ezmesi olayı.
  
  devamlı derim öğretmenlere 'bir yetişkine yapamayacağınız davranışta bulunmayın çocuklara. aşağılamayın, alay etmeyin, kızmayın, bağırmayın. hele dövmeyi aklınızdan geçirmeyin'. çocuğu birey olarak görmüyor toplum maalesef, çocuk ya, gücün yetiyor ya, ez..
  
  velinin yaptığı doğru mu? değil. ancak velileri eğitebildik mi? orası muamma. öğretmenleri eğitebildik mi? sözde.
  
  ek: öğretmenim