• konserde çalınacak şarkıların yazdığı kağıdın set list olduğunu konser sonunda, pena alamayınca bari şu hedeyi ver diye bağıran gavur abilerden öğrenmiş olduğum konser. * tahminimce istanbul turları dahilinde sizi konsere götüreceğiz anlaşmasıyla olaydan pek habersiz bir turist tayfası olmasına karşın, konserin insanların ayağa kalktığı son kısımları oldukça süpersonik bir hal alarak öncesindeki gitar sololarının hak ettiği saykodelik havayı yaşatmayı başardı.
  • oğlum konser haberini aldım, inanamadım.
    biletleri aldık, inanamadım.
    konser alanına girdik, inanamadım.

    konser bitti hala inanamıyorum amk. kanlı canlı bir şekilde robert plant görmedik demeyiz artık.
  • allahım çok iyidi
  • efsaneydi.
    (bkz: etkisinden cikilamayan konser)
  • ne yazacağımı da bilmiyorum, ne hissettiğimi de.

    bu konserden aylar önce led zeppelin parçalarını tabii ki de çok az söyleyeceğini biliyordum. maks üç tane led zepppelin parçası dinleyebilirsek iyidir diyordum. fakat çalacakları esas parçaların soundu, tonları vs rock olur diye tahmin etmiştim. ilk iki parçayı dinlerken “işte bu ya” tepkisini verdim çünkü cayır cayır elektro gitar tonlarıyla konsere giriş yaptılar. sonra birden bire az önce ciddi gaz parçalar çalan grup elinden elektro gitarları bırakıp yok banjo, yok akustik gitar gibi enstrümanlarla country tarzında parçalar çalmaya devam ettiler. işin kötü yanı o ilk çaldıkları iki cayır cayır rock parçasına benzer parça çalmadılar. en son olarak cayır cayır whole lotta love çalıp gittiler. o yüzden maalesef hayal kırıklığına uğradım.

    konser bittikten sonra “ whole lotta love çalarlarken bana led zeppelin’in o ruhunu ve hissiyatını yaşatamadı zaten yaşatamazdı diğer üyeler yok” dedim ve bir tanıdığımız “senin saçını başını yolarım bilmiş bilmiş konuşuyor bir de” dedi. ulan dallama adamlar o ruhu nasıl versinler. o parçayı yapan kim? led zeppelin. peki soruyorum bir grubun yaptığı bir parçayı başka bir grup çalarsa aynı ruhu verebilir mi? veremez çünkü o parçayı o grup yaptı. “ama söyleyen robert plant” diyeceksiniz. evet söyleyen robert plant olabilir ama sadece vokal o ruhu vermeye yetmiyor. bu arada yanlış anlaşılmasın adamlar kötü çalmadı gayet güzel çaldılar sadece led zeppelin ruhunu veremediler diyorum ki verememeleri gayet normal. işte maalesef insanlar bazen böyle “sönin söçını böşünü yolorum bölmöş bölmöş konoşoyor bir de” gibi mal mal yorumlar yapabiliyor yapacak bir şey yok takmamak lazım.

    ayrıca bunun bilmişlikle alakası yok kişiye yaşattığı hissiyatla alakası var bana o hissiyatı yaşatamadı şahsen.

    edit : düzeltme.
  • çok güzel bir konser olmasına rağmen sahnenin sol tarafında tam ön blokla ayrım yerindeki geniş yerde sigara içilen alana yakın oturmaktaydım.sigarasızlıktan kıtlık geçiresecilerin sigara trafiği yüzünden gelen geçenden ikidebir sinir krizleri yaşayıp dinlemeye çalıştım.günde 2 paket sigarayı yiyen ve hatta 2.5 paket miktarınca zıkkımlanan ben bir sigara hevesi duymaz iken, millet konser umurlarında değilmişçesine tüttürdü durdu.

    konser hakkında konuşmak gerekirse robert ölmemiş dimdik ayakta noktası her giden kişi tarafından kabul görür bir düzeyde idi ama led zeppelinden en azından babe ı'm gonna leave you ve whole lotta love harici de bir iki şey çalmaları adına ümitliydik arkadaşımla.her ne kadar kendi solo albümlerinden çalacağını ve daha durgun geçeceğini bilsem de yine de üstteki arkadaşın da dediği gibi cayır cayır bi rock dinletisi asla olmadı ve hatta bi yerde country dinlemekten daral geldi ki keza son albümünü de pek beğendiğimi söyleyemem.led zeppelin çalmamaları halen o şarkılarla yaşıyorum demek istememesinden mi ileri geliyor ya da aynı havayı yakalayamamaktan korktuğundan mıdır bilmem ama en azından whole lotta love çalmaya başladığındaki tüylerimin ürperişini hiçbir zaman unutacağımı sanmıyorum.keşke bir iki led zeppelin daha okusaydın be üstad.

    olsun be, fena değildi yine de.
  • efsaneydi!!

    rock müzik dinlemeye led zeppelin ile başlamış biri olarak dün rp’i sahnede canlı izlemek benim için o kadar anlamlıydı ki, dinlerken kimi zaman gözlerim dolu dolu oldu... o kadar güzeldi ki!!!

    özellikle babe i'm gonna leave you da tüylerim diken diken oldu. sahi, nasıl bir performanstı o öyle yahu...

    adam 70 yaşında olmasına rağmen hala sesinin tınısı o kadar güzel ki. evet bazı yerlerde yükselemedi veya detone oldu ama going to california da detone olduğunda özür dilercesine, ‘bu yaşta ancak bu kadar oluyor’ dercesine elini göğsüne koyması, sonra ellerini gözlerine götürüp ağlama hareketi yapması çok sıcak ve sempatikti. sevgim iki kat daha fazla arttı kendisine.

    sadece rp de değil grubun tüm elemanları çok çok iyilerdi. resmen seyirciyi mest ettiler. babam-annem yaşındaki insanların kendilerinden geçişleri, çılgınlar gibi alkışlamaları.. (bkz: hayata dair umut veren detaylar)

    çok güzel anılar kaldı bana bu konserden.. 2-3 gün düşünüp düşünüp ‘offff’ çekerim artık...
  • (bkz: 4 temmuz 2007 robert plant istanbul konseri)` ne de gitmiş biri olarak plant in daha durgun olduğu konserdir. kaçınılmaz bir durum, normaldir. sahnede sabit dursa yine bir şey demem.

    daha az led zeppelin şarkısı daha fazla blues ve doğu müziği vardı.

    sert tonlar gitarlar filan elbette vardı ama gazım içimde kaldı, tam coşup haydi derken birden akustikler, bonjolar filan elim böğrümde kaldım ve bu duyguyu en az iki üç kez yaşadım.

    plant ekibi tanıtıp, espri sohbet filan ortalığı ısıttıktan sonra let's go diyor tamam giriyor derken akustik gitar duyuyorsun.

    whole lotta love yine bisten sonra final parçasıydı ve yine ortalık yıkıldı, konserin zirvesiydi.

    gallows pool'u folk tarzında çaldılar yine de harikaydı.

    ve konserin gizli kahramanı davulcuydu. müthiş bir ritm duygusu var bence. bir ara sırf ona odaklandım, bir çok parçayı sürükledi.

    plant gibi bir devi kanlı canlı karşımda bulmuşum biraz daha sert müzik bekledim, daha fazla led zeppelin bekledim ama olsun buna da şükür.
  • ben bu konsere led zeppelin thsirtuyle gelenleri anlamıyorum. plant led zeppelin defterini kapatmış artık, adam solo albümlerinde rocknroll dan epey uzaklaşmış ve kendine bambaşka bir yol çizmiş. bence çokta müthiş bir yol olmuş, o yüzden ay geldi çok az led zeppelin söyledi, diğer şarkıları durgundu diye ağlamanın anlamı yok. dün geceki bir led zeppelin değil, robert plant konseriydi. bu sebepten robert plant kitlenin gazını almak için ve geçmişine olan saygısından birkaç led zeppelin şarkısı söyledi, geçti. ve ben bu şarkıları söylerken plant'ın kendisini hiç mi hiç zorlamadığını düşünüyorum. dünkü performansı çok durgundu. kendi solo şarkılarında bile albümdeki enerjiyi yansıtamadığı kanaatindeyim. tek başarılı bulduğum diğer grup üyeleri olabilir, onlar da daha önce tanımadığım ve hiçbir beklentim olmadığı için tatmin etmiştir muhtemelen. ama ne yazık ki robert plant üzdü dün gece.
  • düşük beklenti ile gittim ama ağzımı açık bırakan bir konser oldu. her bir şarkıda hep ayrı enstrüman ön plana çıktı. bu durum da ayrı zevk kattı diyebilirim. ayrıca robert plant’in sesinde de ilerleyen yaşına rağmen hiçbir şekilde tuhaflık görmedim. özetlersek; efsane bir konserdi. istanbul’dan bir robert plant geçti dün gece.
hesabın var mı? giriş yap