arkası yarın kuşağı gibi rüya görmek ^*

• berbat bir seydir, uyanirsin uyursun kurtulamazsin, hep pesindedir,takip eder, kacarsin ama saklanamazsin, aaarrgghhhhh.
• arkası yarın olayını abartıp "arkası yıllar sonra" şeklinde rüyalar gördüğümü bilirim. önceden gördüğüm bi rüyayı bazen aylar bazen yıllar sonra tekrar görür, akıl sır erdiremem ne olduğuna.
• özellikle psikolojinizi derinden etkileyen bir olay yaşadığınızda meydana gelir.. kaybettiğiniz bir insanla ilgili olanları daha çok sinir bozucu olur..
• bir süre sonra işi gücü bırakıp, uykum gelse de yatsam demeye başladığınız durumlar oluşturur..
• bazi ki$ilerin istem di$i ya$adiklari ruya deneyimleridir.. olanlari, olacaklari falan gorur bunlar.
• (bkz: eski sevgiliyle sevismek)^*
• ruya iyi de olsa kotu de olsa bilinc altimda bir yanlislik var hissi uyandirip insani uyumaktan sogutan,saatlerce bilgisayar basinda kahvesiyle oturtan psikolojik bir durumdur.basarilariniz ve mutluluklarinizdan degil de mutsuz anlarinizdan beslendigini bilirsiniz, ruya icinde paranoyakca engel olmaya calisirsiniz ama nafiledir, basini yastiga koydugu anda uyuyabilen insan olan sizi basini yastiga koydugunda bir saat yatagin icinde donebilen insan haline getirendir kimi zaman. antidepresan ruyalaridir.
• yerli-yabancı dizi çılgınlığı yaşayan memleketim insanlarında çok sık rastlanabilecek durum.
• eğer söz konusu rüya eski sevgili teması üzerine ise sıçtığınızın resmidir. yatağa gitmeye korkar oldum lan artık. biliyorum yine onu göreceğim.. yine güzel hatıralar, gerçekleştirilemeyen hayallerle dolu bir rüya.. ardından tak.. 1. bölümün sonu..
  
  neyse ki üzünülecek bir durum yok, ertesi gün devamını izleyeceksin zaten. önceden bir fragman falan olsaydı iyiydi gerçi..
• çok eğlencelidir. mesela dün çok acayip bir rüya daha gördüm, şöyle;
  
  yanımda 2 kişi daha var ama onları hiç hatırlamıyorum, 3 kişi seri katilmişiz. 2 kadın 1 erkek olarak takılıyoruz. benim hayatta en korktuğum şey hapse girmek, ama bende bi havalar yakalanmayacağıma eminim. yalnız seri katilliğe en aykırı şeyi yapıyoruz, kendi bahçemize gömüyoruz cesetleri. bi olaylar oluyo, ben bahçeye bi gidiyorum diğer iki arkadaşım 6 kişiyi öldürmüş. kocaman bi çukur açmışlar, ölüleri de kefenlemişler çukurun yanında üst üste duruyorlar. ben şok geçiriyorum tabii, niye bu insanları öldürdünüz, manyak mısınız derken bir bakıyorum erkek olan arkadaşım çukurun içinde tepkisiz kalakalmış. onların da şok geçirdiklerine karar verdikten sonra yakalanmamak için teker teker ölüleri çukura atıyorum. hadi kendinize gelin falan diye bunları normale döndürüyorum ve çukuru kapatıyoruz, ama evin hemen önü ve toprak yeni kazılmış olduğu için şüphe çekecek diye endişeleniyorum.
  
  o sırada polis de bizim peşimizdeymiş, ben önce çok korkuyorum, allahım ben ne bok yedim falan derken, amaan diyorum, önce müebbet falan verirler, 8 yıla çıkarım diyorum. 8 yıl çok gelse de korkmadığımı hissediyorum. yine de hemen teslim olmaya niyetim yok, ulan diyorum bilmem kim 25 yıl kaçtı ben mi kaçamayacağım, diye kendimi gaza getiriyorum.
  
  böyle bi kafedeyim, bahçeli, çiçekli... içimde manasız ve saçma sapan bir huzur var, 8 yıl yatıp çıkmayı kanıksamışım gibi...
  
  sonra uyandım, bi sevindim bi sevindim anlatamam.