devlet ve işadamları

• "kurban burjuvazi" janrinin nadide orneklerinden, "devlet burjuvaziyi ezdi, bir gun yuzu gostermedi" anafikirli kitap.
• kitabın son konusu dernekler ve kamu politikası, tam anlamıyla aşçı bahçıvana, bahçıvan şöföre, şöför uşağa, sonra hepsi uşağa şeklinde anlatılmış.tüsiad-özal kavgaları, disk, türk-iş, odalar.bu esprinin yapıldığı sahnenin o dönemleri eleştirmesinde de ince bi gönderme olduğunu düşünüyorum cem yılmazdan beklenir.
  ama gerçekten türk siyaseti ve burjuvazisini çok iyi anlatıyor sanki köşeden olayları izliyorsun.
• devletle işadamları arasında 2000'li yıllara kadar devam eden güvensizlik temelinde, yeri geldiğinde devletin işadamlarına haddini bildirdiği, gerektiğinde devletin kendi istediği işadamını ihaleler vererek yarattığı, işadamının ise devletin bu sert ve tekinsiz politikaları karşısında hep bir ikinci plan ile varlığını sürdürmeye çalıştığı bi ilişkinin varlığını anlatır. bununla beraber bürokrasi hep avantasını almıştır. kurucu işadamları örneğin genelde bürokrasi kökenli olmasının sebebi de budur.
  
  2000 li yıllar sonrası için ise kitap güncellenmez. bu dönem, çiğdem toker'den daha rahat okunabilir. ahlaksız bi büyüme söz konusudur. avantacılık ve komisyonculuk hiç bu kadar siyasete alet edilmemişti.
  
  keşke ayşe hoca da bu dönemin devamını yazabilseydi.