endojen

• içsel
  (bkz: eksojen)
• (bkz: endogami)
• antik yunanda, delfi tapınağının yazıtlarından çıkan kavram: bizden, içeriden, içten anlamındadır.
• birçok alana kullanılsa da esasen tıpta insan vücudu için biyouyumlu bileşenleri tanımlamak için kullanılır.
  endojenler, organizma, doku veya hücre gibi canlı bir sistemden alınan veya bu sistemlere yabancı olmayan bileşenler veya işlemlerdir.
  organizmanın dışından elde edilen ilaçlar gibi eksojen olanlarla kontrast oluşturur.
• biyolojik ve kalıtımsal kökenli , çevresel olaylardan bağımsız.
  
  depresyonun endojen (içsel) ve eksojen (dışsal) olarak ikiye ayrılması 19. yy sonlarında ortaya çıkmıştır. temelinde de kraepelin’in ruhsal hastalıkları endojen ve eksojen olarak ikiye ayırması yatar.
  
  alman psikiyatrist emil kraepelin, ruhsal rahatsızlıkların beyindeki işlev bozukluğunun neden olduğu endojen durumlardan kaynaklandığını düşünüyordu.
  
  kraepelin’in organik nedene dayanan medikal modeline, freudyen psikanalitik akım ve adolf mayer’in psikobiyolojik yaklaşımı karşıt kuramlardır çünkü onlara göre ruhsal rahatsızlıklar en azından bir yanıyla bireyin çevresel zorlanmalarına verdiği tepkidir.
  
  nedene yönelik bu kuramsal itirazına karşın frued da , kraepelin’in benzer bir şekilde depresyonu psikolojik ve biyolojik nedenli olmak üzere ikiye ayırmıştır;
  
  biyolojik tipteki endojen depresyon , herhangi bir kayıpla ortaya çıkan ise eksojen depresyondur.