gerçekler acıdır ^*

• gercekler acitir
• ornegin su gercek..
  dunyanin en guclu milleti, erkek milletidir
• yer:kayseri otomobil sanayi..
  
  aksesuar dukkanlarından birisi..
  
  -abi pardon bişe sorucaktık.abi bizde bi vosvos varda.bunun on camı bugulanıyo donuyo.boyle bi aspirator falan varmıs zamanında bu olayı alan...
  -bak yegenim ben bu tosba ya 18 yıl bindim.benim bu on cam donmasına verdigim mucadeleyi benim diyen kul vermedi.satacan baska olayı yok yegen..
  -sagol be abi iyi moral verdin.
  -valla yegen iyi kotu.gercekler acıdır ama baklava tatlı.o zaman da baklava gercek degil mi diyesi geliyo insanın..
  -!!...hayırlı işler..
• (bkz: gerceklerin kotu huyu/@halidx)
• inanmazsınız ama; bebek poposu demektir bu.
• dünyanın en şahane insanı tarafından "sad but true" olarak bestelenmiş gerçek. ya da bana öyle gelmesini istiyorum.
• cocukken piknige giderdik ailecek, mangalda kofte yaparlardi, yerdim ben de. sabahlari kahvaltida sucuk olursa sevinirdim, oyle pek sik alamazdik herhalde. tavuk etinin tadini pek sevmesem de yerdim yine de beyaz yerlerinden. yilbasi gelince de hindi isterdik. ben bilmiyorum o zamanlar pek hindi nedir tavuk nedir. ta ki amcamgilin evine gidene kadar. amcamlar koyde yasiyorlar, o zamanlar oyle kus bocek gribi de yok, kumesleri var evlerinin altinda. yazin tavuk, hindi falan besliyorlar. kisin da hayvanlar usumesin diye beslemiyorlarmis, sonrada ogrendim ki kesip yiyorlarmis. neyse konu bu degil. bahcede kara bi'sey gordum, eglenceli hayvanlar, islik calinca glugluglu diye ses cikariyor. islik-glugluglu-islik-glugluglu derken sikildim bu isten ve ne bu diye sordum yengeme. hindi denilen hayvan buymus. sonra bir yengeme baktim bir de hindiye. kara kara tuylu igrenc bir hayvan ve biz bu seyi yiyoruz. o gunden sonra hindi yemedim.
  
  tavuk nedense gozume yenilmeyecek bir sey olarak gozukmedi o zaman. zaten hindinin yanina ne koysan guzel gozukur, o yuzden olacak. ama tavuk yememeye basladigim gun de ayni gune denk geldi. simdi koyde uzaktan bir misafir geldiginde ev sahibinin durumuna gore kuzu, tavuk falan kesilir. kesilir, guzelce de yenilir ama kardesim kesecegin tavuk odaya getirilip aha bunu kesicez iyi mi denilir mi. dendi iste. yengem getirdi tavugu, gosterdi, yan odada kesti, 2 saat sonra falan da getirdi. sofraya koydu tavugu ama nasil yesin onu kucucuk cocuk. az once sirin sirin bakiyordu oyle yengemin elinden. o gunden sonra tavuk yemedim. allahtan amcamgilin oyle inegi, kuzusu yoktu. doner, kofte, etliekmek yemege devam ettim. zaten tavukla hindiyi de pek sevmezdim.
  
  sanirim birkac ay sonra ankara'ya tasindik. marketler acilmaya baslamisti o donem. bakkallar da vardi hala, hatta bakkallar kapanir mi kapanmaz mi diye konusurlardi amcalar. migrostu galiba, alisverise gittik. bir baktim karsida kocaman bir akvaryum. eve o gunlerde bir akvaryum alinmis, icinde de iki tane japon baligi, o yuzden nerede bir akvaryum gorsem hemen atliyorum. ama bu nasil bir akvaryumsa icinde gercek baliklar var, oyle sus mus degil. babam benim baliklara baktigimi gormus olacak ki alalim mi oglum yer misin aksam dedi. ben alalim miyi duyunca hemen tamam dedim, yemek kismini henuz proses edememisim. karsidaki amca baligi cikardi akvaryumdan, cirpiniyor hayvan, ben de bu tarafta cirpiniyorum. hayvan oldu, amca baligi dogramaya basladi. cocuklarin yaninda kurban falan kesmeyin diyorlar ama bu balik olayi daha bir acimasiz, daha bir vahsi sanki. hangisini oldurmek istiyorsunuz? iste bunu, digerleri yasayabilir. tamam alin oldurdum, dogradim buyrun. o gunden sonra balik yemedim.
  
  simdiye kadar kurban kesilirken gormedim. o yuzden hala devam ediyordum kuzu, dana eti yemeye. neyse yine bizimkiler kesmisler kurbani, getirdiler kofte yapilmis, oturduk sofraya. ilk lokmayi kardesim aldi. ilk lafi da "rahmetlinin eti de cok yumusakmis" oldu. iki gundur yiyemiyorum et falan, midem kalkiyor. kardesimin ettigi laf da yani olacak is mi. rahmetliymis.
  
  kisaca tadi guzel olsa da bilmedigimiz, gormedigimiz surece bi sorun yaratmayan gercekler aci oluyor genelde.
• (bkz: truth hurts)
• (bkz: #11073964)
• cümlenin tam tersi olarak;
  
  "acılar gerçektir" şeklinin bile neredeyse aynı hüzünle tınladığı acının üzerine dökülen bir alkol şeklindeki söylemdir.