• ilginç bir yazar-gezgin. cezayir ve tunus'ta yaşamış, arap erkekleri gibi giyinmiş olup, ağzından şu sözler dökülmüştür:

    “genç bir avrupalı kadın gibi giyinseydim, hiçbir şey göremezdim. dünya bana kendini kapatırdı. çünkü dışardaki yaşam erkekler için yaratılmış gibi, kadınlar için değil. oysa ben kamusal yaşamın havuzuna dalmayı seviyorum, insanlığın etrafımda dalgalanmasını seviyorum, kalabalığın suyuna karışmayı seviyorum.”

    aynı zamanda:

    “içinde yaşadığımız modern toplumda, ‘evi ya da bilinen bir ikametgahı’ olmayan göçebenin, serserinin paryadan farkı yoktur. bir eve, bir aileye, mülke ya da genel bir işleve sahip olmak varoluşun vazgeçilmez araçları. (bütün bunlar) bu toplumsal makinede kaydadeğer bir dişli olmak demek. bu tür şeyler insanların büyük bir çoğunluğu için gerekli ve vazgeçilmez gibi görünüyor, hatta kendilerini toplumun en özgür bireyleri olarak gören entelektüeller için bile. oysa bütün bunlar benim için köleliğin çeşitli formlarından öte bir anlam taşımıyor. çünkü bizi benzerlerimizle öngörülebilir ve önceden düzenlenmiş bir bağa hapsediyorlar.”

    [kaynak: ayşe çavdar/toplumsal tarih/şubat/06]
  • "ölümden korkmuyorum ama sıradan ya da anlamsız bir şekilde ölmek de istemem" sözlerini sarf etmiş, erkek kılığında yaşadığı cezayir’de henüz 27 yaşındayken selde hayatını kaybetmiştir.
  • "yalnız olmadığı sürece kimse özgür değildir"

    unutuşu arayanlar, s.61
  • doğum; 1877- ölüm; 1904

    yazar, isabelle eberhard, rus kökenlidir, evlenme sebebiyle fransız vatandaşı olmuştur.
    (babası, rus çarı ıı. aleksandr’ın yaveri pavel karloviç de moeerder, annesi ise prusyalı bir asilzadenin kızı nathalie’dir)

    uyuşturucu ve sigara kullanan, erkek gibi alkol alan "değişik kadın isabelle " müslümanlığa geçmiş, müslüman kardeşliği örgütünün üyesi de olmuş,

    magrip bölgesindeki, barları - genel evleri ve namaz kıldığı camileri "arap erkeği kıyafetleri" ile gezdiği için " casus" olduğu iddia edilmiştir...
hesabın var mı? giriş yap