• durduk yere mutlu eden kitap.

    mephisto'dan bambaşka bir kitap ararken, yeni çıkanlar rafında tesadüf ettim kendisine. vedat kurdel ile tefo ortaklığının yeni macerası.
  • öncelikle söyleyeyim, bir kitabın orasında burasında, sağında olunda, ön kapağında arka kapağında afili filintalar tayfası oluyor bunlar genelde, aşırı abartılı yorumlar görünce kitaptan soğuyorum. hele hele yorum murat menteş'inse iki kat daha fazla soğuyorum. e zaman diyeceksiniz bu kitabı niye aldın da okudun diye, birincisi kapağı çok hoşuma gitti (gerçi kitabı okudukça keşke sarı çerçevedeki adam iki kat aşağıda olsaydı da hikayeye uysaydı demedim değil), ikincisi de itibar ettiğim bir edebiyatçının önerisi sebebiyle. neyse, aldım okudum kitabı. yazarın daha önce hiçbir kitabını okumasam da, yazarın polisiye edebiyatta farklı bir üslup yakalamaya çalıştığını açıkça gördüm. aşırı uzun cümleler, diyalog şeklinde yazılabilecek metinleri bir buçuk sayfalık paragraflarda anlatma tekniği, bilinç akışı tekniği vs. denemiş yazar. beğenmedim, polisiye edebiyattaki kişisel hazneme yeni bir soluk getirmedi desem yalan olur.

    kitap konu ve karakterler açısından da sağlamdı kanımca. birbirinden ayırabildiğimiz karakterler orijinallik açısından da başarılıydı. ancak hikayenin kitaba yayılış biçmi daha doyurucu olabilir, şüpheler daha fazla kişi üzerine dağıtılabilir, kitaptaki merak ve sürükleyicilik daha doğru kullanılabilirdi diye düşünüyorum.

    kitabın mizahi yönü ile ilgili de söyleyeceğim bir şey olacak: kitaptaki nilgün karakteri ile vedat'ın işveli cilveli ilişkilerine bayıldım. vedat'ın kendi kendine konuştuğu paragraflar da ayrıca güzeldi. kitapta açıkça kahkaha attığım bölümler oldu. yazar mizahı tam dozajında kullanmış, abartı yoktu.

    son olarak aklımda bir soru kaldı: sahi bu vedat ve tefo nasıl para kazanıyor?
  • kurguladığım polisiye romanı yazan adamın kitabı.
    bi apartman olacaktı, cinayet işlenecekti, olaylar gelişecekti... yıkıldı hayallerim.
  • (bkz: ockham'ın usturası)
  • oldukça eğlenceli bir kitap. yalnız bazı cümlelerin çok uzun olması nedeniyle insan cümlenin başını unutabiliyor. ama kesinlikle tavsiye edilir.
  • başarılı ve okuması çok eğlenceli bir kapalı oda romanı. gerçi apartmana yayılıyor suç mekanı; ama yine de kapalı oda denebilir diye düşünüyorum.
  • aklımdaki şeyleri, düşündüğüm detayda tek cümle içinde yazınca okuyan ne hissediyormuş daha iyi anladım.
    yazarın bu tarzına alıştıktan sonra eğlenceli, güzel bir polisiye.
hesabın var mı? giriş yap