• belki gömleği çok iyidir
    (bkz: the pursuit of happiness)
  • çalışılan sektöre ve pozisyona göre normal veya anormal kabul edilebilecek eylemdir.

    eğer
    - görüşmeye gidilen pozisyonun sorumluluğu yüksekse
    - bu pozisyon temsil kabiliyeti gerektiriyorsa (ürün/hizmeti diğer firmaya pazarlama/satma gibi)
    - bu görüşme; maddi gücü/nüfuzu daha düşük kişilere göre hayat görüşü ve beklentileri çok farklı olan şirket sahip/ortakları veya üst düzey yöneticiler ile yapılacaksa
    - bu kişilerin hayat görüşüne göre takım elbise olmazsa olmaz ise

    sen de o işi almak istiyorsan görüşmeye giderken takım elbiseyi seve seve giyeceksin.

    olaya şöyle bak dostum: sen bir telefon almak istiyorsun. telefonu satan dükkana giriyorsun ve satıcı sana kamerası olmayan bir telefon öneriyor. sen de o modelin senin ihtiyaçlarını/beklentilerini karşılamadığını ve kamerası olmayan bir telefon almak istemediğini belirtiyorsun. telefonu sana satacak kişi tutup da sana "taşak oğlanına bak kamerasız telefon da istemiyormuş/beğenmiyormuş, tipini sevdiğim" demiyorsa; görüşmeye gittiğin o adam da "la bu herif daha en baştan görüşmeye takım elbiseyle gelmiyorsa sorumsuzdur, miki taşağına yaşıyordur, ben bu herifi işe alırsam başıma bela olur, hem de sallar başı alır maaşı bana para da kazandırmaz" şeklinde bir intiba ediniyor. (unutmayalım, bu adam için takım elbise olmazsa olmaz ön koşuluna göre konuşuyoruz.)

    o adam o pozisyonu; sen eğer ola ki işe girersen kendisine para kazandırasın, adamın işini büyütesin diye açıyor. istersen giyme takım elbise kendin bilirsin. kimse de sana zorla gelecen bende çalışacan demiyor.

    nasıl ki telefon satıcısı sana kamerasız telefonu zorla kakalamaya kalktığında sen s.ktiri basıyorsan, bu da aynı mantık.

    he şansını dene; bulursan öyle bir iş ne mutlu sana. ben buldum orası ayrı. ama o iş için de görüşmeye giderken takım elbisemi paşa paşa giydim. çünkü görüşeceğim kişiler için takım elbise olmazsa olmaz mıdır değil midir bilmiyordum.

    capichè? comprende?
  • gerçekten bu konuyla ilgili yönetici tayfayla uzun süre tartışabilirim.
    neden gidilmesin, tabii ki de gidilebilir.
    kandırmayın kendinizi bu kadar sistemin çocuğu olmayın.
    senin düşüncen, fikrin, duruşun kıyafetinden çok çok önemlidir.
    kıyafet vs bunlar aşılabilir şeyler, karışıklı anlayışla her şey çözülebilir.
    görünümün çok klas olup da içi boş olacağına kot pantolonla iş görüşmesine git daha iyi.
    insanlar kendilerini rahat hissetmeli, rahat ifade etmeli. rahat hissetmenin yolu da kot pantolondan geçiyorsa buyursun giyinsin.
  • neden olmasındır :) bir kere çiçekli keten bir elbiseyle gitmiştim, baya yazlık elbise. akşamına aradılar başlayabilirsiniz diye.
  • olur olur bal gibi olur. ama tabi işe de bağlı şimdi
  • (bkz: lc waikiki) değilse olur.
  • görüntünün diğerlerine nazaran önemli olduğu bir işe kot pantolonla giderseniz, hiç boşuna heveslenmeyin, o iş size sitten sene gelmez. mesela bir bankacılık sektöründeki iş için giderseniz bu olmaz. ancak bir yeraltı madenindeki bir pozisyon için zannedersem çok da önemli değildir diye düşünüyorum.uzmanlar işi ciddiye aldığınızın anlaşılması için takım elbisenin önemli olduğunu da belirtiyor.
  • eşofmanla işe gidip, görüştüğüm ceo adayını mest edip, akşam telefondan arayıp allaaşkına bizle çalış tadında konuşma yapmışlığım bile var, üzülmüştü adam kabul etmeyince. * yapsan yapılır yani.
  • yaklaşık 20 yıllık kariyerimde takım elbise ile iş görüşmesine gitmedim. üstelik aralarında lc waikiki den giydiğim kotlarımda var. ama uluslararası bir şirkette yazılımcı olarak çalışıyorum. kendinize aşılmaz engeller üreteceğinize çözüm üretin. gerisi kendiliğinden gelir.
  • şort, tişört, uzun saç ve sakal ile gidip insan kaynakları müdürünün küçümseyen bakışları altında ilk görüşmeyi yapmıştım. sonra pozisyon itibari ile patron ile görüşmeye gittik. patron beni oturttu kahve söyledi muhabbet ettik. bu sırada yavşak müdür ayakta bizi bekliyordu. kahve de sadece patronla bana geldi. akabinde patron beni bütün yönetici kadrosuna tek tek tanıştırdı. işten çıkarken bazi yöneticiler hala patron çocuğu sanıyorlardı beni. işinizi iyi biliyor ve yapabiliyorsanız rahat olun takılmayın kıyafete.
hesabın var mı? giriş yap