• friedrich nietzsche'nin 1882'de yazdigi kitap. almancasi da söyle birsey: die fröhliche wissenschaft. ama daha cok la gaya scienza diye geciyor.
  • insanlara durup şöyle iyi ya da kötü yanlarıyla bir bakmak istesem onları daima tek bir ödevle ilgilenirken bulurum, tümünü ve özellikle teker teker hepsini: insan türünü korumak için iyi olanı yapmak. türlerini sevdikleri için değil elbette, yalnızca basit bir nedenden, içlerinde bu dürtüden daha eski, daha güçlü, daha ödün vermez, daha üstesinden gelinmez bir şey yok, -çünkü bu dürtü türümüzün ve sürümüzün özünü oluşturuyor. komşularımızı alışılagelen basiretsizlikle sınırları çok belirgin beş parçaya, yararlı, zararlı, iyi, kötü diyerek bölmek kolay; oysa geniş bir açıdan bakıldığında, bütün üzerinde biraz düşündüğümüzde bu sınırları çok belirgin ayırımın güvenilmezliğini anlar ve ayırımdan vazgeçeriz. (bkz: nietzsche)

    görünüş, kendi kendisi ile alay etmekle öylesine ileri gidiyor ki, bana burada görünüş ile bataklık yakamozundan, ruhların dansından başka bir şey olmadığını duyumsatıyor. bütün düş görenler arasında benim de, "bilenin" de kendi dansımı yaptığımı; bilenin, dünyasal dansı uzatmak için bir araç olduğunu; dolayısıyla, varoluşun şenliğine ait olduğunu...
  • (bkz: şen bilim)

    (bkz: nietzsche)
  • (bkz: şiir sanatı)

    nietzsche bu deyimi "şövalye, özgür düşünürün bir birliği" anlamında da kullanır.
    şen bilim tavrı bilimin hem şen oluşunu hem de bilimselliğini içerir. gerçeklik ve hakikat arayışı aslında hakikatin kötü bir taklidi ve parodisi olmuştur. nietzsche rölativist bir hakikat ve moral anlayışına sahip olduğundan dolayı bunlar üzerine her arayışın şen bilimce olduğunu düşünür. bu kitapta da moral kavramları ya da hakikat üzerine aforizmalar şeklinde yaptığı değerlendirmelere baktığımız zaman her bir değerlendirmesi şen bilimce bir değerlendirmedir. ve şen bilimce her değerlendirme yaşama bir başkaldırıdır.
hesabın var mı? giriş yap