m mahzun doğan ^*

• $air, oykucu, yazar.
  
  1964 u$ak / banaz dogumlu. ilkokulu duzluce koyu'nde okuduktan sonra, ortaokul ve lise egitimini parasiz devlet yatili olarak, manisa-demirci ve malatya-akcadag ogretmen liselerinde tamamladi. ankara universitesi basin yayin yuksek okulu'na ($imdiki adi ileti$im fakultesi) devam etti. 1987 yilinda mezun oldu. dunya gazetesinde ekonomi, parlemento, ba$bakanlik, cumhurba$kanligi muhabiri olarak cali$ti (1990-1996). siyah beyaz ve gunluk haber gazetelerinin kultur ve sanat editorlugunu yapti (1996-1999).
  
  merkezi ankara'da bulunan edebiyatcilar derneginde genel sekreter yardimciligi, genel sekreterlik ve genel saymanlik gibi gorevlerde bulundu (1994-1998).
  
  ilk $iiri, 1980 yilinda demokrat gazetesinde yayimlandi. ilk $iir kitabi once ellerim uyanir 1984 yilinda, ikinci $iir kitabi sesimde mimozalar 1993'te; kendisiyle birlikte on $airin birer $iirlerini ve seruvenlerini iceren labirent ve lunapark ise 1994'te yayimlandi. edebiyatcilar dernegi'nce 1994 yilinda ankara'da yapilan du$unce ozgurlugu kurultayi'nin bildiri ve konu$malarini yayima hazirladi (du$unceye saygi-1995).
  
  $iir, duzyazi ve edebiyat soyle$ileriyle sayfalarinda yer aldigi dergiler arasinda nitelik, kiyi, su, yarin, sanat rehberi, parantez (almanya), cagda$ turk dili, edebiyat ve ele$tiri, $iir lik (almanya), dunya kitap, cumhuriyet kitap, pencere, imece ve agir ol bay duzyazi var.
  
  yarin dergisinin $iir secici kurulunda (1986-1987), sanat rehberi dergisinin yonetiminde bulundu (1985-1986). 1996 yilindan bu yana, iki aylik kultur sanat seckisi pencereyi cikariyor.
  
  ucuncu $iir kitabi kar yagiyor yeryuzunun kalbine mart 2000'de kalan yayinlarindan cikti.
  
  m. mahzun dogan zamanında $iirpostasi sanat uretim/payla$im toplulugunun^* alti duzenleyicisinden^* birisi idi.
• büyümek nedir ki iç burkan bir tomar anıdan başka,
  
  demiştir.
• fikrimce cigaranın ve tüm sevdalı hecelerin çok yakıştığı şairdir.
  
  onunla tanıştığımda çocuktum,
  elindeki sigaraların birini yakıp, hatıraların diğerini söndürürken çok güldüğünü
  bir o kadar da hüzünlendiğini hatırlıyorum.
  ama bunun dışında hatırladığım birkaç şey daha var.
  o zamanlar yazdıklarımı yolluyordum ona,okuyordu, "beğendim" diyordu.
  benim kelimelerimi bir dergide yayınladı, altına adımı yazdı, kalbimin kapılarını havalara uçurdu.
  ben yazmayı bıraktım sonraları. çocukluk bitti, kirlendim, kirimi kaleme dökmeye çekindim.
  aramızdaki ses seda kesilse de hiç unutmadım mehmet mahzun doğan'ı...
  uzun yıllar sonra izmit denen gri bir yerde karşılaştık.
  ben onu esmer parmaklarındaki cigarasından tanıdım.
  o da beni anneme çok benzeyen gülüşümden...
  
  "yürürken cıgara içmemeli
  
  1.
  
  anneme göre, bırak yürürkeni, kesinlikle cigara içmemeli
  babamsa, efkâr dağıtır diyor, ama bazen
  
  sislerden mi çıkar, sislere mi gömülür atatürk bulvarı?
  bunu bir rimbaud sordu, akşamın serin koynuna girerken gençliğinden
  parmaklarının arasında cigarası yanıyordu
  
  usul adımlarla yürüyüp gittim aldırmadan
  yüz altmış kilometre hızla giden bir otomobilin rüzgârı
  biçti düşlerimi. fırlayıp düştü önüme bir james dean
  karınca sürüleri dolaşıyordu dudaklarında
  cigara dumanından sararmıştı
  dişleri tarihin
  
  2.
  
  sevdim bir kadını, çok eski bir yüzüm dedi
  sahaflarda belki bulunur bir roman
  aradım durdum, bu kaçıncı cigara yandı bitti, yandı bitti
  
  3.
  
  ben bir çekirgeyim belki de
  yüzyıllar öncesi bir minyatürde
  belki de fatih'in kokladığı gül
  yok yok, bir turan erol resmiyim
  yatık bir bisiklet sahilde
  
  çok eski çağlarda yontulmuş
  ponza taşından bir venüs heykeli
  belki de. belki de örgüyüm penelopeia'nın elinde
  örülürüm gündüz,
  çözülürüm gece
  
  4.
  
  yağmurlu bir günde öldü babam
  dedi seda. yağmurlu günlerde insan yalnızdır
  yalnız öldü babam
  
  okul ne ki ölümün yanında
  hangi üniversiteli daha bilgece bakar
  babasız bir çocuktan
  
  5.
  
  seni bu kalabalığın içinden çekip çıkaracağım
  zaten acemisiyim yüzmenin, üç kulaç atsam yorulurum
  tenim alışkın değil köpüklü sulara
  her şeyi unutacağım. unuturum tüm sözcükleri
  seninle yeni bir dil yaratmaya
  
  yaka paça alıp götürecekler gündüzümü
  rüzgâr bir sessizliğe karıştıracak
  sensizliğe savuracak ömrümü
  
  6.
  
  ki öldüğümde ben
  dansını sürdürecek baletler, balerinler
  narin parmakuçlarıyla çizecekler ülkemin ufkunu
  öyleyse neden
  korkmalı ki ölümden
  
  7.
  
  annem ki şimdi bir başka ülke
  güzelliği ütopya
  
  benim annem kuş
  dalgalandırır göğü
  
  benim annem çiçek
  badem dallarından gülümser
  baharda"
• sessiz ara sokaklar renginde kazağı
  uzun siyah eteğinde karbeyaz zambak soloları
  bordo ciltli bir kitap koltuğunda, faust
  on yıldır onu okuyor
  
  bilmem hangi kıyı kentinin anısı
  yüzünde palmiye gölgeleri
  on yıldır yüzünde palmiye gölgeleri
  solmuyor soldurmuyor
  
  başını kaldırsa eflatun erguvanlar açıyor
  
  ne palmiye gölgeleri, ne erguvanlar, ne faust
  on yıldır ona kaldırıyorum kadehleri
  
  m mahzun doğan