nurullah genç ^*

• (bkz: siyah gozlerine beni de gotur)
• yeni bir şarkı'sından..
  
  yeni bir çeşmenin dudaklarından
  yıldızlar akacak ellerimize.
  güneşi doldurup düşlerimize
  öpeceğiz günün yanaklardan
• "yankı ve hüzün"den:
  
  ey ahenk sultanı, renk okyanusu
  kokusu mehtabı kucaklayan, ey
  ben sana bin başlı kamburla geldim
  sen bana yağmurla, gülle yöneldin
  ey aşkın, rahmetin, ötenin sesi
  sendendir umudun filizlenmesi
  yüzüm gözlerinle ıslanmasaydı
  işıkla dolmazdı kalp kırıkları
  sarmasaydı beni yankı ve hüzün
  sevebilir miydim hıçkırıkları
• (bkz: soylenmemesi gerekenin siiri)
• sitem
  
  benden anlamadın şiirden anla
  senin gülüşünle yaşadığımı
  akşamı ettiğim senden kalanla
  sabaha seninle başladığımı
  benden anlamadın şiirden anla
  
  nurullah genç
• yagmur
  
  vareden'in adiyla insanliga inen nur
  bir gece yansiyinca kente sibir dagindan
  topragi kirlerinden arindirir bir yagmur
  kutlu bir zaferdir bu ebabil dudagindan
  rahmet vadilerinden bosanir ab-i hayat
  en müstesna dogusa hamiledir kainat
  
  yillardir boz bulanik sulari yudumladim
  bir pelikan hüznüyle yürüdüm kumsallari
  yagmur, seni bekleyen bir tas da ben olsaydim
  
  hasretin alev alev içime bir an düstü
  degisti hayel kösküm, gözümde viran düstü
  sonsuzluk çiçeklerle donandi yüregimde
  yagmalanmis ruhuma yeni bir devran düstü
  
  ihtiyar cübbesinden kan süzülür nebi'nin
  gökyüzü dalgalanir ipekten kanatlarla
  mehtabini düslerken o mühür sahibinin
  sarsilir ebu kubeys kovulmus feryatlarla
  evlerin arasina dikilir yesil bayrak
  yeryüzü avaredir, yapayalniz ve kurak
  
  zaman, ayaklarimda tükendi adim adim
  heyûla, bir ag gibi ördü rüyalarimi
  çölde seni özleyen bir kus da ben olsaydim
  
  yagmur, gülsenimize sensiz, baldiran düstü
  düsmanlik içimizde; dostluklar yaban düstü
  yenilgi, ilmek ilmek dügümlendi tarihe
  her sayfaya talihsiz binlerce kurban düstü
  
  bir güzide mektuptur, çaglarin ötesinden
  ulasir intizarin yaldizli sabahina
  yayilir o en büyük mustu, pazartesinden
  beyazlik dokunmustur gecenin siyahina
  susuzluktan dudagi çatlayan gönüllerin
  sükutu yar, sevinci dualar kadar derin
  
  çaresiz bir takvimden yalnizliga gün saydim
  bir cezir yasadim ki, yasanmamis, mazide
  dokundugun küçük bir nakis da ben olsaydim
  
  sensiz, kaldirimlara nice güzel can düstü
  yarilan gögsümüzden umutlar bican düstü
  yagmur, kaybettik bütün hazinesini ceddin
  en son, avucumuzdan inci ve mercan düstü
  
  melekler sagnak sagnak gülümser maveradan
  gümüs ibrik tasiyan zümrüt gagali kuslar
  mutluluk nagmeleri isitirler hiradan
  bir devrim korkusuyla halkalanir yokuslar
  bir bebegin secdeye uzanirken elleri
  paramparça, atesler sahinin hayalleri
  
  keske bir gölge kadar yakininda dursaydim
  o mücella çehreni izleseydim ebedi
  sana sirilsiklam bir bakis da ben olsaydim
  
  sarardi yesil yaprak; dal koptu; fidan düstü
  baykusa çifte yali; bülbüle zindan düstü
  katil sinekler deldi hicabin perdesini
  istiklal boslugunda arilar nadan düstü
  dolasan ben olsaydim save'nin damarinda
  tablosunu yapardim yikilan her kulenin
  ebedi aska giden esrarli yollarinda
  senden bir kivilcimin, süreyya bir sulenin
  tarasaydim bengisu fiskiran kakülünü
  on asirlik ocagin savururdum külünü
  
  bazen kendine asik deli bir firtinaydim
  firtinalar önünde bazen bir kuru yaprak
  ugrunda koparilan bir bas da ben olsaydim
  
  sensizlik depremiyle hanci düstü; han düstü
  mazluma sürgün evi; zalime cihan düstü
  sana meftun ve hayran, sana ram olanlara
  bir bela tünelinde agir imtihan düstü
  
  badiye yaylasinda koklasaydim izini
  kefenimi biçseydi ebva'da esen rüzgar
  seninle yikasaydim acilar dehlizini
  ne kaderi suçlamak kalirdi ne intihar
  üstüne piril piril damladigin bir kaya
  bir hurma çekirdegi tercihimdir dünyaya
  
  suskunluga dönüstü sokaklarda feryadim
  tereddüt oymak oymak kemirdi gururumu
  bahira'dan süzülen bir yas da ben olsaydim
  
  haritanin en beyaz noktasina kan düstü
  kirildi adaletin kilici; kalkan düstü
  mahkumlar yargiliyor; hakimler mahkum simdi
  haklarin temeline sanki bir volkan düstü
  
  firakinla kavrulur çölde kum taneleri
  ahularin içinde sevdan akkor gibidir
  erdemin, bereketin doldurur haneleri
  sensiz hayat topragin sirtinda ur gibidir
  semsiyesi altinda yürürsün bulutlarin
  sensiz, yükü zehirdir en güzel imbatlarin
  
  devlerin esrarini aynalara sorsaydim
  çözülürdü zihnimde buzlanmis düsünceler
  oksadigin bir parça kumas da ben olsaydim
  
  sensiz, tutundugumuz dallardan yilan düstü
  ilkin karardi yollar, sonra heyelan düstü
  güvenilen daglara kar yagdi birer birer
  sensizlik diyarindan püsküllü yalan düstü
  
  yagmur, duysam içimin göklerinden sesini
  yagarsin; taslar bile yemyesil filizlenir
  yildirimlar parçalar çirkefin gövdesini
  sel gider ve zulmetin çöplügü temizlenir
  yagmur, bir gün kurtulup çagin kundaklarindan
  alsam, ölümsüzlügü billur dudaklarindan
  
  madeni arzularin ardinda seyre daldim
  küflü bir manzaranin çürüyen güllerini
  senin için görülen bir düs de ben olsaydim
  
  sehirler kabus dolu; köylere duman düstü
  tersine döndü her sey sanki; asuman düstü
  kirik bir kayik kaldi elimizde, hayali
  hazindir ki; dertleri asmaya umman düstü
  
  ayriligin bagrimda büyüyen bir yaradir
  seni hissetmeyen kalp, kapisiz zindan olur
  sensiz dogrular egri; beyaz bile karadir
  sesini duymayanlar girdabinda bogulur
  ana rahminde ölür sensizlikten bir cenin
  saskinliga açilir gözleri, görmeyenin
  
  saatlerin ardinda hep kendimi aradim
  bir melal zincirine takildi parmaklarim
  yeryüzünde seni bir görmüs de ben olsaydim
  
  sensiz, ufuklarima yalanci bir tan düstü
  sensiz kitalar boyu uzayan vatan düstü
  bir kölelik ruhuna mahkum olunca gönül
  yüzyillardir dorukta bekleyen sultan düstü
  
  ay gibisin; günesler parliyor gözlerinde
  senin tutkunla mecnun geziyor günes ve ay
  her damla bir yildizi süslüyor göklerinde
  sümeyra'yi ariyor her damlada bir saray
  tohumlar ve iklimler senindir; mevsim senin
  mekanin firçasinda solmayan resim senin
  
  yagmur, birgün elimi ellerinde bulsaydim
  güzellik sahikasi gülümserdi yüzüme
  senin visalinle bir gülmüs de ben olsaydim
  
  tavani çöktü askin; duvarlar üryan düstü
  toplumun gündemine koyu bir isyan düstü
  iniltiler geliyor dogudan ve batidan
  sensizlikten bozulan dengeye ziyan düstü
  
  islakligi sanadir ahimin, efgahimin
  içimde hicraninla tutusuyor nagmeler
  sendendir eskimeyen cevheri efkarimin
  nazarin ok misali karanliklari deler
  bu degirmen seninle dönüyor; ahenk senin
  renkleri birbirinden ayiran mihenk senin
  
  bir hüzün ülkesine gömülüp kaldi adim
  kapaniyor yüzüme aralanan kapilar
  sana hicret eden bir kureys de ben olsaydim
  
  yagmur, sayriligima seninle derman düstü
  beynimin merkezine ölümsüz ferman düstü
  silindi hayalimden bütün efsunu ömrün
  bir dönüm noktasinda aklima rahman düstü
  
  nefsinle yeniden çizilecek desenler
  çehreler yepyeni bir degisim geçirecek
  aydinliga nurunla kavusacak mahzenler
  anneler çocuklara hep seni içirecek
  yagmur, seninle biter susuzlugu evrenin
  sana mü'mindir sema; sana muhtaçtir zemin
  
  damar damar seninle, hep seninle dolsaydim
  batili yikmak için kusandigin kilicin
  kabzasinda bir dirhem gümüs de ben olsaydim
  
  kardesler arasinda heyhat, su-i zan düstü
  zedelendi sagduyu; körlesen iz'an düstü
  sarrkisiyla yasadik yillar yili baharin
  insanlik bahçemize sensizlik hazan düstü
  
  yagmur, seni bekleyen bir tas da ben olsaydim
  çölde seni özleyen bir kus da ben olsaydim
  dokundugun küçük bir nakis da ben olsaydim
  sana sirilsiklam bir bakis da ben olsaydim
  ugrunda koparilan bir bas da ben olsaydim
  bahira'dan süzülen bir yas da ben olsaydim
  oksadigin bir parça kumas da ben olsaydim
  senin için görülen bir düs de ben olsaydim
  yeryüzünde seni bir görmüs de ben olsaydim
  senin visalinle bir gülmüs de ben olsaydim
  sana hicret eden bir kureys de ben olsaydim
  damar damar seninle, hep seninle dolsaydim
  batili yikmak için kusandigin kilicin
  kabzasinda bir dirhem gümüs de ben olsaydim
• busena hanımefendiler ve mutena beyefendilerin ilk gençlik (ya da ön gençlik) heyecanlarının tercümanı olarak kabul edilen manzumeler sahibi şair kişi. özenle satın alınan kitaplarının arasına koyulan gül yapraklarında saklı durur gözyaşları busena hanımefendinin.
• 1960 horasan doğumlu sair/yazar. iktisadi ve idari bilimler fakultesi mezunu aynı alanda profesor. siir ve roman dalında odul sahibi. kultur ve turizm bakanlıgı 1987 roman tesvik odulu, 1990 tdv n'at-ı serif buyuk odulu, 1998 gul siirleri armaganı buyuk odulu, 1999 turkiye yazarlar birligi yılın sairi odulu gibi.
  
  siirleri bulutlar gibidir. yumusacık, fakat az sonra ki bir gok gurultusune ve saganaga gebe bulutlar gibi.
• " tenha hıckırıklar"
  siyah mumyalar cıkar oluler vadisinden
  yalnızlıga karısır cinayet korkuları
  bir dus, karanlıgını bırakır menzillerin
  ihanet sofrasında kemik ve kan kokusu
  tutusan saclarından irin akar gecenin
  alamaz goklerinden kimse ruyanı senin
  kainat sarayında baht-ı devransın guzel
  bırak da kehke$anlar yolunda yansın guzel
  pur tela$ uyansa da uykusundan bilgeler
  bu sevdalı arzuhal ar$a dayansın guzel
  belki bir gun ahınla alevlenir golgeler
  ruzgar umut sarıyor sacının tellerinde
  gizem hala hicranlı bir bahar ellerinde
  ihtiras kin ve köpük, zakkuma candır isyan
  bir sondur biliyorum, son birin kitabı a$k
  bir damla gozya$ında bogulur mu bu hayal
  simyasında kaplanlar kuculuyor mah$erin
  gel artık, aglayanın inleyen tahtında kal
  gor ki, nasıl ta$ırmı$ sensizligi bir hamal
  soyle, $imdi $ehirler kime inansın guzel
  huznumde binlerce yıl co$kumda ansın guzel
  geceyi yargılıyor bulutlu kirpiklerin
  sanki bazen meleksin, bazen insansın guzel
  
  ...
  
  bu cok yuzlu ya$amak, bu emanet pelerin
  bırak huznun rengiyle yine boyansın guzel
  sen ki en ihti$amlı tahta $ayansın guzel
  varlık ne yardır bize, ne de du$mandır elem
  bilmeyenler anlamaz nerde ayansın guzel
  
  ...
  
  lanetli bir kumpasın ortasında resimler
  solgun bir muhtıranın kasırgasıyla gelir
  koynunda akbabalar yuvalanır bahcenin
  o kırılmaz, o ketum kapılar nerde $imdi
  bumerang, endamına vurulsa da kefenin
  deruni alemini bilemez kimse senin
  ofkeye kar$ı sükun, kahra ziyansın guzel
  tende zerre olsan da, canda cihansın guzel
  mujdeli bir yıkılıs beklerken kanlı yaban
  sende a$ikar oldum, bende nihansın guzel
  karartır renklerini yeryuzunde sayeban
  dag erir, ırmak kurur ahından aynaların
  ı$ık sızar topraga rurundan aynaların"
  
  nurullah genc (bir kac deli guvercin'den)
• uzunca bir aradan sonra çıkan " ateş semazenleri" adlı şiir kitabıyla sevenlerine güzel bir bahar hediyesi vermiş olan şair.
  
  söz, incinin mercanla buluştuğu derinliktir. yürek bir tahtırevan, sessizlik ve serinlik… kalem ise son limanıdır deniz fenerlerinin. nilüferler büyümüştür içinde her birinin… usta şair nurullah genç’in bu kitabında, söz sahilinde umut savrulacak kum gibi… şiir ise bin bir yerinden çatlamıştır, tohum gibi… ateş semazenleri, kâğıtla kalemin umut, hüzün ve aşk dolu son dansıdır…
  
  benim eğil o eski ateş semazenleri
  şimdi viraneleri ağlatıyor tenleri
  dalgın ırmaklarını kuruttum acıların
  rengi değişti sevda ikliminin, suların
  geçmişini arayan o divane köprüler
  akşamın kollarında yıkıldı birer birer
  yağmuru anlamayan bulutlar benim değil
  gün batımına mahkûm umutlar benim değil
  (bkz: http://www.timas.com.tr/)