re mutlu yıllar

• date: 01 jan 2004, 02:01:56 pm
  subject: re: mutlu yillar
  
  --------------------------------------------------------------------------------
  
  sadece mutlu yıllar, demek istedim...
  
  sarhoşluk sabahi
  
  ey kendi iyi’im güzel’im!
  işitince sürçmediğim tüyler ürpertici borazan!
  perilik sehpa!
  yaşasın görülmemiş yapıtla eşsiz beden için, ilk kez olarak.
  çocukların gülüşüyle başladı bu, gene onunla bitecek.
  bu ağu tüm damarlarımızda kalacak, borazan susup da yine eski uyumsuzluğa dönsek bile.
  ah, nasıl haketmişiz bu işkenceyi şimdi!
  hırsla toplayıp yığalım yaratılmış ruhumuzla bedenimize verilen o insanüstü sözü:
  o sözü, o deliliği! inceliği bilgeliği, sertliği!
  söz verilmişti bize, bilgi ağacı gölge içine gömülecek, zorbaca namusluluk buradan sürülecekti, artık sevgimizi yaşayalım diye hep.
  kimi tiksintilerle başladı bu;
  şimdiyse –o benliği hemen kavrayamadığımızdan
  - şimdiyse bir kokular bozgunuyla bitiyor.
  - çocuk kahkahaları, kölelerin çekinişi, kızoğlankızların ağırbaşlılığı, çevremde ürkünçlüğü nesnelerin, biçimlerin,
  hepinizi kutsuyorum bu uyanıklığın anısıyla.
  hepten kabasabalıkla başlıyordu bu;
  alevden ve buzdan meleklerle bitiyor işte.
  ey kısa sarhoşluk nöbeti, kutsal!
  tek o maske bile olsa bağışladın bize.
  ey yöntem! seni olumluyoruz.
  unutmadık, daha dün herbir çağımızı yücelttiğini.
  ağuya inancımız var.
  yaşamımızı her an vermesini biliyoruz bütün bütüne.
  arthur rimbaud
  
  --------------------------------------------------------------------------------
  
  from: umuts@softhome.net
  to: bcxxx@hotmail.com
  subject: mutlu yillar
  date: wed, 26 dec 2001 16:10:01 gmt
  
  " 'gidiyor muyum?' diye bagirdim.
  'hepimiz bir yerlere gideriz' dedi siliklesirken
  'günden geceye,
  sehirden sehire,
  zamandan zamana,
  insandan insana,
  bu arada neyi ayrimsadigin önemli'"
  
  böyle yazmistim bir öykümün sonunda ... düsle gerçek, animsama ve unutma
  arasinda gerilmis bu hayatta, gün ve gece içinde kurulan bilmecede
  yerlerimizi aliyoruz... bazen kendi seçtigimiz rolleri, bazense bize kalan
  payimiza düsen, rolleri, replikleri kullanarak, yinede hangi kilikta olursa
  olsun bize ait bu yasam ve gerçegi bir gün karsimiza çikacak ve
  sikistiracaktir bizi bir köse basinda, yürürken, yatakta ya da otururken
  kendimize veya baskalarina yollarda. belki de kendi incilimde yazdigim gibi
  uzun zaman önce; biri gelecek ve degistirecek herseyi... bir kadin, bir
  adam, deccal, mehdi ya da azrail olarak gelecek ve degistirecek bizim için
  avuçlarinda tuttuguyla.
  holly (holiday golight, traveler) bayan tatil hafifgider, gezgin böyle
  yaziyordu posta kutusunda, oysa o yasama lola may olarak baslamisti ve
  hayatin içinde kendine yarattigi siginakta gerçek bir sahte olarak yasamayi seçmisti, inandırmıştı kendini...
  korkular ve kaygilar yasarken hep olacak her daim. unutulmamasi gereken
  hayatta korkulari ve kaygilariyla birlikte yasamanin yolunu bulanlarin
  devam edebildigi gerçegi.
  
  iyi yolculuklar ve yillar dileklerimle