sestina

• daniel arnaut tarafından kullanılmaya başlayan şiirde bir teknik fazlasıyla karışık.
• benim okumaktan en çok zevk aldığım şiir türlerindendir. 6 mısralık 6 kıta ve şiirin sonunda bir üçlükten oluşur. mısra uzunluğunda bir kısıtlama olmamasına rağmen ingilizce yazan şairler çoğunlukla iambic pentameter'i tercih etmiştir. en belirgin özelliği, ilk kıtanın şiirin devamını bir nevi düzene sokmasıdır: ilk kıtadaki her mısranın sonundaki kelimeler, bundan sonraki kıtalarda da her mısranın sonunda olmak zorundadır, ama şöyle ki kullanıldıkları mısranın sırası her sestinanın takip etmek zorunda olduğu bir değişiklik sırası ile. son üçlükte ise sıra farketmez, ama her mısrada iki kelime kullanılmalıdır. lise 1 öğrenci şiirleri denemelerimde çok sestina yazmayı denemiş ama sonunda benden hiç bir biçimde şair olamayacağının bilincine varmış birisi olarak, sizlere bu şiir biçiminden bıkmış genç bir şairin düşüncelerini kafiye sırası olarak sunuyorum ki şu paragrafta anlatamadığım şeyi anlayın:
  
  hay
  ben
  böyle
  şiirin
  içine
  sıçayım
  
  sıçayım
  hay
  böyle
  ben
  içine
  şiirin
  
  şiirin
  sıçayım
  içine
  hay
  ben
  böyle
  
  böyle
  şiirin
  ben
  sıçayım
  hay
  içine
  
  içine
  böyle
  hay
  şiirin
  sıçayım
  ben
  
  ben
  içine
  sıçayım
  böyle
  şiirin
  hay
  
  hay ben
  sıçayım içine
  şiirin böyle
• [yazarak ve seyahat ederek geçecek uzun, upuzun yıllar. yedisi yeni, sekiz şiri "mules that angels ride" (meleklerin bindiği katırlar) başlığı altında toplayıp wallace stevens yarışmasına gönderdim: bu ilkbahar meyve verecek mi? daha birçok ilkbaharın verdiği gibi? the new yorker'dan howard moss'a bugün beş şiir postaladım - üçü için 'kesin' diyebilirim. biri, bir sestina, dün yazdım - ilk ve tek iyi sestinam - ve konusu da cuk oturdu: rousseau'nun son tablosu, the dream (rüya) üzerine - koyduğum şu başlıkla: "yadwigha, kırmızı bir koltuğun üzerinde, zambaklar arasında^*: dounanier için bir sestina."] sylvia plath - the journals of sylvia plath
  
  [sanat kitapları^* almak istiyoruz. de chirico. paul klee. de chirico'nun hayal gücümü ele geçiren tabloları "the disquieting muses" (rahatsızlık veren ilham perileri) ve "on the decline of oracles" (kehanetlerin çöküşü üzerine) (ilk tablosu the enigma of the oracle'dan sonra) üzerine iki ve rousseau'nun^* tabloları - yeşil ve dalgın-ruh hali eseri snakecharmer (yılan oynatıcı^*) - üzerine iki şiir yazdım ve sekiz şiirimden sonuncusu, daha önce söylediğim gibi, the dream ismindeki tablosundaki yadwigha üzerine bir sestina^* oldu.] sylvia plath - the journals of sylvia plath
• sandman çizgiromanından varlığını öğrendiğim bir şiir türü.
  rüyaların efendisi yaramazlık eden bir yazarı fikir ishali yaparak cezalandırıyor. adam kafasına hücum eden sonsuz fikirlerle deliye dönüyor. bu esnada alakalı alakasız konuşmalarından birinde: "sessizlik üzerine bir sestina. anahtar kelimeleri karanlık, perişan, asla, çığlık çığlığa, ateş, öpücük" gibisinden şeyler söylüyor.
  
  sonradan yayımlanan senaryo notlarında da neil gaiman kendisine okurlar tarafından o anahtar kelimelerle yazılmış pekçok sestina gönderildiğinden ve bunları okumanın çok zaman aldığından, o yüzden sestina yerine triyole ya da villanelle türlerini tercih etmediği için pişman olduğundan yakınıyor.
• (bkz: the opened field)
• müzikte altılama (6'lama). eşit ritmik değerdeki, yani 2 triole'den (üçleme) oluşan 6 notalık grubu, 4 notalık vuruşa eşit zaman içinde seslendirmek. bu grup, notaya 6 yazılarak belirtilir.