shan he gu ren

• filmekimi 2015 programında yer alan bir film.
  
  trailer: https://www.youtube.com/watch?v=ir6kmn6koje
  
  filmekimi'nde belirtilen konusu: geçmişten günümüze ve geleceğe uzanan dağlar uzaklaştığında, parçalanan bir aile üzerinden aşk, hüzün, kültürel değişim ve tüketici hırsının izlerini sürerek çin’in ekonomik ve toplumsal dönüşümünü ele alıyor. 1999, çin: çocukluk arkadaşı olan kömür işçisi liangzi ile benzin istasyonu sahibi zhang, kasabanın en güzel kızı tao’ya âşıktır. tao daha varlıklı olan zhang’la evlenir; çocuklarına dolar adını verirler. 2014. tao boşanmıştır. oğulları dolar, büyük iş adamı babasıyla birlikte avustralya’ya göç eder. 2025, avustralya: 19 yaşına basan dolar, artık çince de konuşamaz. iflas eden babasıyla ilişkisi yoktur. annesi hakkında tek hatırladığı da adıdır.
• (bkz: jia zhang ke)
• zhang ke jia; asya’nın birçok ülkesinde önce soyad sonra ad gelir. yani jia zhangke olması gerekir. çin ana karasının en özgün yönetmeni. filmlere kendi imzasını bırakan atmosferi görüntünün gücüyle veren bir yönetmen. 21.da yaşayan en büyük yönetmenlerden. film bir şarkıcı olan kadın tao’nun etrafında geçen bir kısım olayın hikayesini anlatır. tao’ya aşık iki erkek vardır. biri iş adamı(burjuva) liangzi, diğeri maden (işçisi) jinsheng. bu ikiliden tao’yu kazanan liangzi olur ama evlilikleri uzun sürmez. ve asıl olarak seyrettiğimiz evliliğin, ilişkilerin akibeti değildir. film ylemlerden ziyade duyguları önem verir. bu hikaye filmin ana merkezinde geçse bile filmin çeperi genişler ve içine başka başka insanalrın hikayesini de alır. sıradan insanların hayatına müzik, diyalog, çerçeve ve gerçeklik katan yönetmen filmi seyirlik bir lezzete dönüştürüyor. film insanı durup düşündürmeye, izlemeye, dinlemeye, dinlendirmeye, okumaya teşvik ediyor. öyle ağır, gerçekçi, duygulu akıyor ki sahneler tıpkı gerçek hayattaki gibi. yönetmen ve genel olarak asya yönetmneleri zamanı batılı yönetmnelerden ziyade daha duygulu ve farklı kullanırlar bu filmde de jia zaman algısını çok iyi vermiş, hissediyor insan filmi. film gerçek ilişkilerin bitmeyeceğini görüyoruz, sevginin önemi, ayrılık acısı, yalnızlık, sevgisizlik, iletişimsizlik, yozlaşma, hastalık bu gibi hayatın içindeki birçok konu filmde ayrı ayrı insanlar üzerinden gösteriliyor. film 1999’de başlar 2025 son bulur. böylece gelecek ve geçmiş arasındaki var olacak uçurumu görürüz. çinli üst sınıftan bir babanın kapitalist düzenin içinde kendini kaybeder, para hırsıyla öz benliğini unutur. söz konusu olan baba oğlunu yetiştirmeyi de kendi kültüründen kendi şehrinden kendi insanlarından uzak büyütür. bunun sonucu olarak baba –oğul bir tercüman vasıtasıyla iletişime geçmek zorunda kalır. bu aileler arası bir nesil bile olsa ne kadar büyük bir uçurumu gösterir. çocuk babasıyla tercümansız iletişime geçemez, bir nesil arası kültür uçurumu ancak bu kadar güzel anlatılabilirdi. bu noktada suçlu kim diye düşünmek doğru mu ? ben buna karar veremesemde kapitalist sistemin, küreselleşmesi ve para sevdasının insana kimliğini unutturduğunu söyleyebilirim. filmin majör gamdaki melankolik müziği duygulu sahnelerin gücünü iki katına çıkarır. bir şey düşünmeden öylece bakıp, izlemek, hissi yaşamak istiyor insan. bu durum şey gibi bazen boş düşünürüz ve o an bize ufak bir mutlu bir his verir işte tam onun gibi. yönetmende bunu yapmaya çalışmış ölü zamanların tatsızlığını müziğin ve görüntünün gücüyle lezzetli hale getirmiş.