• adından anlaşılabileceği gibi, anthony braxton'ın altı adet thelonious monk bestesini yorumladığı 1987 çıkışlı albüm. her ne kadar free jazz genellemeler üzerine kurulu olmadığı gibi free jazz üstatları piyanoyu pek tercih etmeseler de, anthony braxton'a bu albümde pek sevdiğim büyük ustalardan mal waldron eşlik ediyor. özellikle braxton'ın uzun ve meşgul edici leziz sololarının ardından mal waldron'ın okşayıcı ve kendine has piano tonuyla yatıştırılmak anlatılamayacak kadar değerli bir zevk. kontrbasta dönemin öncü isimlerinden buell neidlinger ve davulda billy osborne yer almakta.

    öncelikle, albümü dinlemeden önce bilmeniz gereken önemli bir konuda hatırlatmada bulunmak isterim: besteler orijinallerinden oldukça farklı. braxton'ın 2003 çıkışlı dinlemeye doyulmayan box-set'i 23 standards'ı dinleyenler hak verecektir, başlangıç ve finaldeki birkaç kalıp harici parçalar tamamen özgür ve sınırsız improvizasyondan oluşmakta. (burada mal waldron'ın güven veren piyano sololarına da dikkat etmek gerekiyor.) yıllar önce* sam rivers'la birlikte dave holland'in conference of the birds'ündeki müziği icra eden anthony braxton hiç değişmemiş. hala kendi tınılarının peşinde, huzur verici soloların en derininde. zaten braxton'ın birebir cover yapacak bir adam olmadığını 1968'deki kaçık ötesi, mükemmel albümü for alto'yu dinleyenler hak verecektir. to composer john cage dinleyenlerden kaçının belleklerinden silindi ki?

    albümdeki parçalara gelince, thelonious monk'un brilliant corners, ask me now, played twice, four in one, reflections ve skippy adlı altı bestesi yer alıyor. hemen hepsinde alto sax kullanmış braxton, "favori" enstrümanıyla eve huzur getireceği ilk notadan belli zaten.
hesabın var mı? giriş yap