supericiği

• nabokov reyiz'in çevirilerinde çok sık karşımıza çıkan sözcük.
  
  3 yıl önce verilmiş tinkebaut uktesi bu ayrıca. notu da şöyle: "nymphet'nin fatih özgüven çevirisi."
  
  köye su geldi sonunda...
• nabokov'un lolita'da, bu yaş aralığındaki kızları, humbert'in ağzından uzun uzun ve büyük bir maharetle anlattığı bölüm.
  
  --- spoiler ---
  
  şimdi izin verirseniz size bir görüşümü açmak istiyorum; dokuz ve on dört yaş sınırları içinde rastlanabilecek kimi kız çocukları vardır ki kendilerinin iki misli ya da daha yaşlı bazı talihsizlere, varlıklarının aslında insana değil de perilere (cinlere, perilere
  demek istiyorum) özgü olan niteliklerini gösteriverirler. bu seçilmiş yaratıkları 'supericikleri' diye tanımlamak amacındayım.
  
  uzamsal kavramları zamansal kavramlarla karşıladığım dikkatinizi çekmiştir. aslına bakarsanız, okuyucum 'dokuz' ve 'on dört' yaşlarını, üzerinde bu benim supericiklerinin yaşadığı, sis perdesi ardında gizli bir denizle çevrili, sahillerinde insanın aksini seyrettiği, kayalıkları gülpembesi, büyülü bir adanın sınırları olarak düşünsün isterim.
  
  bu yaş sınırları arasındaki bütün kız çocuklarına supericiği denebilir mi?
  tabii ki hayır. tersi olsaydı, bu gerçeğin farkında olan bizler, biz zavallı gurbet yolcuları, sonsuza dek supericiklerinin tutkunu olan bizler, çoktan çıldırmış gitmiştik.
  
  supericiklerinin güzel olması da supericiği olmaları için bir ölçüt değil... ne de bayağı
  olmaları -ya da bir kesimin bayağılık diye adlandırdığı özellik- kimi gizemli niteliklerini tehlikeye düşürüyor.
  
  o perimsi incelik, o uçucu, kaçıcı, yürek titreten, sinsi çekicilik değişmiyor ve
  supericiğini, uzamsal dünyanın eşzamanlı görüngülerine daha çok bağımlı yaşıtlarından ayırarak onu, üzerinde lolita'nın benzerleriyle oynaştığı, sadece düşlenen zaman içinde varolan o elle tutulmaz, gözle görülmez adaya atıveriyor.
  
  aynı yaş sınırları içindeki supericiklerinin sayısı, emin olun, sadece 'sıradan', 'cici',
  'şirin' hatta belki 'tatlı' ya da 'güzel' diye nitelendirilen, birbirinin benzeri, şişkoca, biçimsiz, donuk, kuşkuya yer vermeyecek kadar supericikliği ile ilgisi olmayan, göbekli, atkuyruğu saçlı insan-kız çocuklarının sayısından çok daha düşüktür.
  bu insan-kız çocukları gelecekte güzel yetişkinlere dönüşebilecekleri gibi
  (başdöndürücü güzellikte sinema yıldızlarına dönüşen kara çoraplı, beyaz okul önlüklü çirkin ördek yavrularını düşünün) tersi de olabilir. sıradan bir erkeğin eline bir grup okullu kız çocuğunun ya da bir kız izci kafilesinin fotoğrafını verip de en
  güzelini seç deseniz, güzel diye göstereceği küçük kızın mutlaka bir supericiği olması gerekmeyecektir. insan hem bir sanatçı, hem bir deli, sonsuz hüzünlere aşina bir varlık olmalı, kasıklarında o kanı tutuşturan zehir fokurdamalı, kuyruksokumunun kıvraklığında harlı bir ateş durmadan yanmalı ki -tanrım nasıl da sakınmak, gizlenmek zorundadır kişi!- yanılgıya meydan vermeyecek kadar açık özellikleri,
  elmacık kemiklerinin kedimsi kıvrımlı yuvarlaklığını, hafif tüylü kollarla bacakların inceliğini ve umutsuzluk, utanç ve sevecenlik gözyaşlarının sayıp dökmeme engel olduğu bütün ötekileri hemen görüp tanıyabilsin, böylelikle etten kemikten bir grup
  çocuk arasında, arkadaşları tarafından tanınmadan, kendi korkunç gücünün de farkında olmadan duran küçük, ölümcül cini bir anda seçip çıkarmış olursunuz.
  
  --- spoiler ---
• "supericiğim hiç karşı koymayacaktı, öyle bir uyku hapı ziyafeti çekecektim ki ona!" vladimir nabokov - lolita
  
  (bkz: nymphet), lolita