untouchable part 2

• weather systems'ın ikinci şarkısı. pek güzel.
  
  why i should feel this way (2x)
  why i should feel the same
  
  something i can not say (2x)
  something i can't explain
  
  i feel you... outside
  at the edge of my life
  
  i see you... walk by
  at the edge of my side
  
  why i should follow my heart
  why i should fall apart
  
  why i should follow my dreams (2x)
  why i should be the piece
  
  i feel you... outside
  at the edge of my life
  
  i see you... walk by
  at the edge of my side
  
  i had to let you go
  to the setting sun
  
  i had to let you go
  to find a way to back home
  
  i had to let you go
  to the setting sun
  
  i had to let you go
  to find a way to back home
  
  and i ve never seen a light that's so bright [2x]
  and i ve never seen a light that's so bright [2x]
  
  blinded by the light that's inside [2x]
  
  i had to let you go
  to the setting sun
  
  i had to let you go
  to find a way back home
  
  (bkz: untouchable, part 1)
• bu şarkının kimseler tarafından bilinmesini istemiyorum.
  kabullenmek nedir bilmeyenlerin ağıdı olsun.
• basit güzeldir derler ya, bu şarkı da aynı o şekil. part 1'le de iyi gider, sek de.
• davul girdikten sonra -03:14-, hissedebilen adama tanrıyı hissettirir. öyle bir şaheserdir bu.
• anneke van giersbergen'in dokundugu her $eyi bamba$ka bir dunyaya ta$idigi gercegi bu parcada da vucut bulmu$, ortaya efsane bir yorum cikmi$.
• 15 yıllık anathema müridi olarak söyleyebilirim ki temporary peace'ten sonra en iyi anathema şarkısı..
• anneke van giersbergen'in sesiyle, gülümsemesiyle,böyle öpüp sevilesi şirin mi şirin tatlı halleriyle sizi bambaşka diyarlara astral seyahat ettireceği şarkı.
• bana göre anathemanın en güzel şarkısı olan şaheser tanesi
• tuhaf gelebilir ama insan bazı durumlarda duygularının sömürülmesinden ötürü büyük bir haz alabilir.ve hatta daha derinlere inilirse,
  insanın içindeki o koca yalnızlığın çaresizliğini uyuşturduğu, ruhsal tüm noksanlığını doyurduğu ve gönlünde dokunulmaz kıldığı hislerin tamamını bir şarkının notalarından 'çileden geçirmek pahasına' gönülden teslim etmek de isteyebilir.
  o irinli duyguların daha daha kanaması ve deşilmesinin sanki bir eşiği varmış da bu eşikten sonrası acıyı haza dönüştürüyormuş gibidir .çünkü hayatta çekilen en derin acıların özünde, sahibiyle karşılıklı bir 'teslimiyet' ve sadakat duygusunun yanısıra varoluşsal bir kendini hiç olmadığı kadar özel bir hissediş de vardır.
  
  ve bana kalırsa bazı müzisyenleri, grupları, sanatçıları, işinde iyi ya da ehil kılan şey; duygularımızla/duygularla ne kadar iyi oynayabildikleri ve notaları duyguların birer alfabesi olarak kullanmalarıdır.
  
  işte bu şarkı da benim için o mefhum şarkılardandır.
• pek popüler olmamasına sevindiğim anathema şaheseridir.
  
  grubun nirvanaya ulaştığı en olgun parçalardan biridir. ne lost control gibi adamı öldürür ne de fragile dreams gibi isyan ettirir. başka bir şey bu. kimselerle paylaşmak istemediğim gizli hazinem gibi.