• sadece whatsapp kurabilecek kadar akıllı olanını bulsam bugün başlayacağım eylem. bilgisi olan yeşillendirsin...
  • dokuz eylülden beri yaptığım olay. insanın hayatında bir hafiflik getiriyor doğru ama onun yerine pc başında geçirilen süre daha da artıyor, en azından yatarken ve kalktığımda herhangi bir enformasyon almıyorum bu bile başlı başına bir olay.
    iyi taraflarından biri de akıllı telefon insanı daha çok içeriği tüketen 'şey'e dönüştürürken pc üretici olmaya da teşvik ediyor. eyyorlamam şimdilik bu kadar.
  • sizin yerinize para transferlerinizi takip edecek bir yardımcınız olduğunda yapabileceğiniz eylem.
  • 1 aydır ekranı kırık olduğundan yaptığım eylem. etrafımdakiler de alıştı bu duruma.

    whatsapp ı derseniz web.whatsapp.com imdadıma yetişiyor.
  • bakınız demet evgar
  • inanır mısınız bir ara (6 ay) bırakmıştım. sonra ne mi oldu. işe girmem gerektiği için almak zorunda kaldım
  • son zamanlarda içimde git gide büyüyen bir istek. bunun tohumu bu yaz internet çekmeyen kamp yerinde atıldı.

    paylaşma isteği, akıllı telefonun etkilerinden biri. ancak bu istek, içinde bulunulan zamanı yanındakiyle paylaşmayla sınırlı kalmayıp 250 kişiyle paylaşma isteğine dönüşüyor ki asıl zarar veren bu kanımca.

    ikinci olarak, sürekli 'online' olmanın güzel bir his olmadığını anladım. gündemle, dünyayla sürekli iletişim halindeyim, telefon cebimdeyken bile. ancak online değilken daha doğal olanın bu olduğunun farkına vardım. sanki öyle olması gerekiyormuş gibi.

    geleceğe yönelik hayalim şöyle: mesajlaşma ve fotoğraf için kamerası olan whatsapp yüklenebilen bir telefonla yaşayacağım, evde tablet olacak her akşam yarım saat haber okuyup takılacağım. ama cesaret edebilmeyle ilgili hala sorunlarım var.
  • gün itibari ile gerçekleştirdiğim eylem.

    sanki 12 yaşımda serra noyan'ın saçma hayatını okudugum günkü gibiyim.

    sanki odamı yeni temizlemişim ve o temizlik kokusu ile karışık kuşburnu kokusu sarmış gibi her yakayı. yalnızım, yatağımın üstüne oturmuş kitabımı okuyorum ve kuşburnu çayımın buharı cama vurmuş gibi.

    ne güzel bir gündü o gün, ne keyifliydi. bugüne kadar geçmişe dönmeyi tek bir an bile arzulamamıştım ama o gün meğer benim en huzurlu, en güzel, en dingin günümmüş ve bugün kendimi o güne yakın hissediyorum. keşke o güne geri dönsem ve her şeyi baştan alma şansım olsa.

    oysa buraya artık akılsız telefonum olduğunu anlatmaya gelmiştim, niye böyle oldu bir fikrim yok.
  • yarın yapmaya başlayacağım eylem. farkındayım zor olacak.
  • bu günlerde dışarı çıkıp eve döndüğümde ıslak bezlerle temizlemekten cok yakında bozulacağı için yapmak zorunda kalacağım eylem.

    bu arkadaşı nasıl dezenfekte ediyorsunuz yahu?
hesabın var mı? giriş yap