• daha mütevazı şekilde yaşayarak aşılabiliyormuş bu problem vay beee. yani yazar burda diyor ki baştakiler bir saray daha yaptırsın ama sen daha mütevazı yaşa. örneğin marka giyme. ucuza al. sen ucuza al ki berat yüzük koleksiyonuna yüzük katsın.
  • maalesef ben değilim bu. çünkü kamuda çalışan bir mühendis olmama rağmen alınan hiçbir şeyin fiyatı içime sinmiyor artık. üstüne başına bir şey alıyım desen şöyle düzgün en az 500 tl vermen lazım. telefon alayım desen düzgün bir şey en az 3000-4000 tl. gerçekten hala alışverişini iç rahatlığıyla yapabilen birisi var mıdır diye merak ediyorum. soğan, patates geyiğine girmiyorum bile.

    not: müşterisine yansıtabilen bir samsunlu iseniz sizi tenzih ederim
    (bkz: dolar çıksın 1000 liraya bizim umurumuzda değil)

    edit: halen kelimesine takılanlar için tdk
  • mersin gibi ortalama büyüklükte bir şehirde yaşarken olamadığım insan.

    gerçekten neye elimi atsam el yakıyor. kasapta, manavda, markette her şey ama her şey uçup gidiyor.
  • hem metropolde hem merkez dışında yaşayıp kıç kadar evde hem çift maaş ile yapamadığım eylem. bekle beni küçük şehir çünkü orda her şey bedava.
  • ben hep 50 liralık alışveriş yaptığım için içim gayet rahat şeklinde espri yapacak olursa gerçekten ayıp eder.
  • --- spoiler ---

    kizan, ofkelenen cok olmus ama hayatin aci gercegi budur gencler.

    sizler maddi guclerine uygun yasamayi asagilayici bulup, gucunuzun reelde yetmedigi standartlara oykunerek, aslinda sahip olmadigi bir zenginligi yasayan insanlarsiniz.

    aslinda pek cogunuzun cebindeki telefona, evindeki tablete, yaz tatiline yetecek bir geliri yok, fakat instagram story'lerinize, facebook profillerinize koyacak bir seyler lazim. arkadaslariniza anlatacak macera lazim.

    kredi kartina 24 ay taksitle gelecegi satin aliyorsunuz, gelirinizi yanlis yonetiyorsunuz, sonra da "ya ben o kadar okudum tamam mi? neden sinop'ta yasayacakmisim???" diyorsunuz.

    uzgunum. ama hic bir buyuksehirde hayat ucuz degildir, olmamalidir da zaten.
    --- spoiler ---

    neden 15 tl'ye soğan alamıyorum diye ağlıyorum şu an, öykünüyorum. soğanlı patatesli storyler için çıldırmış durumdayım. dünyanın en büyük şehrine gidip bir kilo soğana binlerce tl vermek istiyorum. iflah olmaz bir serseriyim sanırım ben.
  • ankara'da ikamet edip, alışverişimi gimat'ta ki grosmarketlerden yapmaktayım. öyle ki bilenler bilir çoğu mahalle bakkalı da o marketlerden alır üzerine kârını ekler mahalleliye satar. diğer marketlere nazaran daha hesaplı alışveriş yaptığımı düşünürken bile içim rahat değil, iç rahatlığıyla alışveriş yapan insan parasını ya çok kolay kazanıyordur ya da kendisi kazanmıyordur.
  • 3 sene once turkiyede zincir bir casual dining restoraninda 2 kisi icin alkolsuz, baslangicsiz iki ana yemege 100 lira odedigim gun karar verdim bu tarz harcamalarimi kismaya.

    bazi seylerin parasini haketmedigini o gun fark ettim, maliyeti dusuk olsun diye kullanilan kalitesiz urunler, asci eksikliginden onceden hazirlanip mikrodalgada isitilmis yemek, tatsizligi belli olmasin diye yemegin icine boca edilmis msg...o gun milat oldu ve o tarz harcamalari kistim.

    o gunden tam bir sene sonra, iyi bir firmada iyi bir pozisyonda calisan esimin maasinin yetmedigini gorduk, her ay icerdeydik, ustelik kira giderimiz ve luks harcamamiz yoktu. ben is ariyor ama ne yazik ki bulamiyordum, onceki isimden hamilelik nedeniyle cikarilmistim, hamile bir calisana tahamulleri yoktu.

    bir gun karar verdik, turkiyede olmayacakti tum imkanlari seferber ettik bir sene ugrastik ve yurt disina tasindik. simdi ben de calisiyorum, esimde calisiyor.

    ikimizin aylik maasinin toplami her ay turkiyede orta segment ikici el araba aldirir. cok kazandigimizdan degil, tl nin deger kaybindan kaynakli bu alim gucu,burada ise gayet rahat yasamamiza yetiyor.

    isin ozu su, bugun turkiyede olsam o kadar minimum harcarim ki, onu harcarken bile yarinimin ne olacagi gerginligini yasarim.
  • dolar geçen peak yaptığında amsterdamdaydım. kafam mı güzel yoksa ben mi böyle görüyorum diye epey bir vakit harcamıştık.

    sadede gelelim. su 1 euro. 5.55tl idi. içerken yutkunduğumu hatırlıyorum. 1 top dondurma 3 euro. 3 top 9 euro. 50 tl. 3 arkadaş dondurma yedik 150 tl.

    edit: türk lirası kazanmıyorum. amsterdam da düzenli olarak bulunuyorum ama istanbul da oturuyorum. gene de koyuyor 5.5 tl harcamak insana. kime koymaz paçavraya dönmüş bir ekonomi.
  • alakasiz ama

    (bkz: pick)
    (bkz: peak)

    belki bu sayede "minimal" yasamayi ogreniriz diye polyannacilik da yapılabilir.
hesabın var mı? giriş yap