bir silginin hayatı

• bi kelebeginki kadar bile etmez,edemez.insan komun ortamlarda ya$adigi surece,her hafta kendine en az bir silgi tahsis etmekle yukumlu bi yaratiktir.sizi gercekten seven,sizden asla ayrilmayacagini du$undugunuz bir silgi,bi saniye sonra,bi baska ki$inin defterinin orospusu olmu$tur artik.
• terminatör gelmiş, terminatör gidecektir.
• surtmekle gecer..
• ilkokula giden yaramazın elinde saniyeler sürer ömrü...
  önce kalem ucu batırılır, "aaaaaaaa ne güzel" dir sonra ikiye ayrılır, ikiye ayrılan parçalardan her birine bir daha uygulanır bu metod, sonra bir daha, kırtık kırtık olmuştur, işe yaramaz bu diye ya saçılır etrafa ya da çöp tenekesini boylar, darısı bir diğer silginindir...
• (bkz: bir ömür böyle geçti)
• kağıtlara sürterek geçer...
  ne kadar fazla kağıt boşaltırsa hayatını o kadar dolu dolu yaşamıştır deriz.
• hayattaki hataları düzeltmek uğruna kendi mevcudiyetini feda edecek kadar fedakar bir hayattır.
• (bkz: moderator olmak) ^*
• asla tamamen yok olmayacağını bilir. ancak kaybolacağını veya bir kenara atılacağına çok üzülür. kırmızı kalemleri sevmez, tükenmez kalemlerin icraatlarını silebilmek için sahibinin tükürüğüyle halvet olmaktan hoşlanmaz. hb kalemler en sevdiği dostlarıdır. yumuşak uçlularla olan bu samimiyetini, uçlu kalemlerle bir türlü yakalayamaz. en popüler oldukları zaman sınav zamanlarıdır. elden ele uçuşur, gönülden gönüle konarlar.
  kalem kutuları silgi için ibadethane gibidir. okullar minare, kalem uçları süngüdür.
  arı maya türleri çakır keyiftir her daim, kafaları güzel olduğu için koklayanı da kendi gibi yapar, gül gibi geçinir giderler.
  pelikanlar ciddi, yeşil renkli ortasından siyah şerit geçenler pistirler. münferit yaşarlar silgiler, konar göçerdirler.
  bense evimde bir silgi besliyorum ve ondan aldım bu bilgileri. biraz daha büyüsün silgimi evlendirip mürüvetini görmek istiyorum. zılzılı zılzıl.
• altı yaşindayken hayatın nasil olduğunu artık güç bela hatırladığımızdan olsa gerek; unuttuğumuz, önce doğru harfi, derken doğru kelimeyi bulmakta (ki hala zorlanırız) yardımcımızken, tükenmez kalem maviliğinde bir yerlerde kaybettiğimiz, tadıyla(evet), kokusuyla müsemma yaratıkların -malesef- harcanmiş hayatıdır.
  
  o güzel silgiler o güzel atlara binip gittiler^*