hayvan evladi seni

birkaç mehmet'i şehit ettiler diye gündem olmamalı

(bkz: demokrasi adı altında çoğunluğun diktatörlüğü)

birkaç mehmetçik ve onların birazcık aileleri 75 milyon yanında ne ki hüseyin çelik için. kendini buna inandırmış, çoğunluk mutluysa işini süper yapmaktadır o. halbuki önemli olan bireyin mutluluğu, haklarıdır. empati eksikliği diyeceğim, empati yoksunu insan çoğunluğun mutluluğuyla mutlu olur, azınlığı görmezden gelir. ama hüseyin çelik'e ve onun nezdinde ülkenin tüm yöneticilerine empati yoksunusuz demek neye yarar. empatiyi sempati anlarlar, evet çok sempatiğiz derler. bunlar çünkü yönetici değildir, bunlar koruyucudur, insanlar koyunlarını kendilerinden olmayan koruyuculara teslim ederler. bunlar yönetemez ama çoğunluğu sağduyuyla korurlar. her bir olayda çoğunluğun niteliği, niceliği değişmektedir, bunu kendi de görmekte ama bir şey yapamamaktadır. vicdanen duyduğu rahatsızlık tam bu noktada başlamalı, eğer başlamamışsa adamımızda vicdan yok demektir.

hüseyin çelik güneşin altındaki düzgün yollarda dürüst, göğsü dik insanlarla değil, ayışığının aydınlattığı eciş bücüş yollarda yalancılar, sahtekarlar ve vicdani rahat olamayanlar ile birlikte yürümelidir.

burada bir ek: çevreme bakıyorum yakın zamanda çevremde, ailemde bir mehmetçik gözükmüyor. hoş olsa bile pkk ile dağda savaşması söz konusu olmaz. burada şimdilik çoğunluk benim, birkaç mehmetçik benim gündemimi işgal etmemeli. çelik tam olarak bunu istiyor işte. bu olayda ben çoğunluk içindeyim ve nötr'üm, ama başka olayda mağdur oluyorum. tüm mağdurluklarım, başka insanların da benim gibi yaşadıkları kimi mağdurluklar ile birleşiyor ve yığın büyüyor. her kesimden insan bir zaman mağdur oluyor, bu o kişi için çok hayati bir konuda olduğu zaman akp karşıtlığı başlıyor. her olayda kararlar, beyanatlar çoğunluğu gözeterek veriliyor ama o da bunun doğru olmadığının farkında.

devamını okuyayım »