macabre

left 4 dead 2

4 kişi aynı anda oynandığında; size ilginç anılar,hikayeler bırakabilme yeteneğine sahip bilgisayar oyunu.size bu oyunda yaşamış olduğum bir anıyı anlatacağım..
bölümün ismi dark carnival. konser salonunda geçen,devamlı üzerimize tankların,chargerlerin geldiği ve helikopterin gelmesini beklediğimiz bölüm. saldırı başlamadan önce 2 arkadaşım (apo, gökhan) , ben ve kız arkadaşım (gözde) benzin bidonlarını stratejik yerlere dizip ,molotofları , adrenalinleri falan stoklamıştık. kız arkadaşımın haliyle vasat bir performans sergileyeceği gün gibi açıktı ve biz 3 erkeğin üzerindeki sorumluluk bir kat daha artıyordu bu yüzden.''hepimiz birimiz için'' sloganındaki ''bir'' benim kızdı.
herkes köşelerini belirlemiş, pozisyonlarımızı almıştık. allah'ı var ilk gelen saldırıları sivri sinek avlar gibi savuşturduk da. ancak tanklar durmuyordu. 2'şer 3'er üzerimize gelmeye devam ettiler. saldırıların şiddeti ve adeti arttıkça benzin bidonlarını, molotofları,ekstra canları birer birer tüketmeye başlamıştık. artık gruptaki herkes farketmişti ki ''hataya yer yok'' 'tu. helikopterin gelmesine ve kurtulmamıza çok az zaman kalmışken apo ve gökhan bir tarafta, ben ve gözde bir tarafta; çetin mücadeleler vermekteydik. kim düşerse yardımına ekipten biri koşuyordu. düşman çığrından çıkmışcasına,amansızca üzerimize çullanmaktayken aniden helikopterin sesi uzaktan gelmeye başladı. hemen sonra kendisini de gördük bir binanın üzerinde.
hepimiz tek bir ağızdan ''alikopter !! alikopter geldii!! oraya doğruu haydiii !! '' dedik ve yönümüzü konser salonun sağ tarafındaki binaya doğru çevirip, düşmanların birçoğunu es geçerek koşmaya başladık. kız arkadaşım mouseyi sadece yön verme adına kullanmaya başlamıştı. önündeki zombileri dahi vurmadan,garip gurup sesler çıkararak (aeıhhhh,vooeehhhhh,ajgıamm bunlar bitmüüürr vb.) , çılgına dönmüşçesine oynuyordu oyunu artık. durumu anlayışla karşılayıp, bir süper kahraman edasıyla onun önüne çıkanları temizleyip, yolunu açmaya çalışıyordum. helikoptere ulaşmasına çok az yolu kalmıştı. onu oraya ulaştırırsak geriye kalan işin daha kolay olacağını düşünüyordum. lakin işler düşündüğüm kadar rahat ilerlemeyecekti..
nihayet kızı helikoptere ulaştırmıştım bir şekilde. artık kızı kurtarma modundan çıkabilirdim. bu lanet zombiler alikoptere de dadanacak değillerdi ya. geriye dönüp ; dostlarım apo ve gökhan'a yardım etmem gerekiyordu. durumları kritikti. apo yere düşmüş zombiler onu debelerken, gökhan'da hem onu hem de kendini kurtarma modunda sağa sola ölüm saçıyordu. yanlarına ulaştım. apo'yu yerden kaldırdım ve son kalan adrenalinimi ona verdim. bu bir ekip işiydi. adrenalini vermeseydim helikoptere kadar olan yolu arkadaşımın çıkarmasına imkan olmaz diye düşünmüştüm.
tam yol almaya başlamışken;benim kızın garip seslenmeleriyle(ıuuhuaha, vohivuhu ajgıaam !! ) bunlar alikoptere de geliollaarrr, ayykkss) irkildi grup.hepimiz panik olmuştuk.çok az canımız,çok düşmanımız ve katetmemiz gereken bir yol vardı.
hemen kriz yönetimi moduna girdim ve kız arkadaşımın panik havasından çıkıp, kendine gelmesi için ona ikazda bulundum. ''laynn vur ellaamm !! elinde silah var ,bas tetiğee !!''. sesimi duyan gözde savaş naraları atarak önüne geleni biçmeye başlamıştı. o an artık o da bir ''zeyna'' idi gözümüzde. kız arkadaşımın oyuna dönmesiyle birlikte biz de kaldığımız yerden yolculuğumuzu tamamlaya odaklanmıştık. işte o an gözden kaçırdığımız bir benzin bidonunun patlatıldığına şahit olduk. bizim kız yardım etme maksatlı önümüzdeki zombilere sıkarken;yanlışlıkla tam üçümüzün önündeki benzin bidonuna isabet ettirmişti mermiyi. alevlerin etkisiyle ben ve arkadaşlarım bir anda yerde bulmuştuk kendimizi. bu da yetmez gibi üzerimize yanarak gelmekte olan zombiler üşüşmüştü. helikopter bizi bekliyordu, ancak kurtuluşumuzun tek yolu gözde'nin aşağıya inip bizi kaldırmasıydı. o an hızlı bir şekilde ekip arkadaşlarımızla durumu değerlendirdik. apo ve gökhan''acı da olsa gözdenin bize sıkıp tek başına kurtulması en mantıklısı kanka''dediler. ben ''olurmu layn öle şey '' diyecekken monitöre baktım. durum vahim, yapılacak şey belliydi. kız arkadaşıma bu acı talimatı vermek sevgilisi olarak bana düşüyordu. gerekeni yaptım. zaman yoktu direk göreve odaklanmalıydı,odaklandı da.
gerçekten rezil bir nişancıydı , yaklaşık 5 dakika boyunca yerde olan bizlere bir kaç mermiden fazla isabet ettiremedi, yine de helikoptere çıkan zombileri temizlemesi de sevindiriciydi.sonunda zombiler ekstra mermiye gerek kalmadan işimizi bitirmişti.monitör başında 3 adam kurbanlık koyun gibi ölümlerini bir çare vaziyette izlemişlerdi. lakin gururluydular..
biz 3 arkadaş o gün orada düşmüştük. ancak bir tane masum insan kurtarılmıştı.. bizler ruhlarımızı teslim ederken gökyüzünde havalan bir helikopter vardı.
bu da böyle bir anımdır işte.

devamını okuyayım »