canı sıkılan çocuk

• canı sıkılan bir evde yaşamak zorunda olan,
  sıkıntıyı, sevince dönüştürme işi üstlenmiş çocuktur.
  işi zordur! ama o asla yılmaz.
• (bkz: mu ne?)
  (bkz: niye?)
  (bkz: bana ne, bana ne)
  (bkz: dayak isteyen çocuk)
• canı sıkılan çocuk toplu taşıma araçlarında(özellikle uçak,şehirlerarası otobüs gibi uzun süreli yolculuklarda) ivedi bir biçimde oyalanması,eğlendirilmesi;olmuyor mu,dışarı atılması gereken çocuktur.
  
  canı sıkılan çocuk canı sıkıldığı sürece "canım sıkılıyoooo!" diye çevresini canından bezdiren çocuktur.
  asıl tehlikeli olduğu zaman ise sesinin kesildiği,ortadan kaybolduğu zamandır.çünkü mutlaka canının sıkıntısını geçirecek ve sonuçları sizi tamamen canınızdan bezdirecek pis,böyle mikrop gibi bi aktivite bulmuştur kendisine.
  çünkü çocuklar iyidir,severiz falan ama,ama mikropturlar.
  
  bir de empati yapıp çocuk açısından bakarsak "iyidir iyidir,sıkı can çıkmaz" lafını bir kez daha işitirse kafayı yiyecek olan çocuktur.
• bilinen en tehlikeli türün en tehlikeli hali. sonuçları ise yan apartmandaki kızın saçlarındaki sakızdan tutun, sokağın havaya uçmasına kadar gider.
• mesela fırat yerleri yalıyormuş canı sıkıldığında.
• hemen herşey gibi ilişkilerin de içi boşaltılmış yeni dünya düzeninde yeni kuşak ebeveynlerin korkulu rüyasıdır.
  
  çocuk olur da “sıkılıyorum” diyecek diye ödleri kopan bu ebeveynler kendileri üretken modeller olmadıkları halde çocuklarını yalnız bırakarak yaratıcı olacaklarını düşünürler ya da düşünmek isterler.
  
  ortaya somut ya da soyut bir üretim koymaksızın model olmayı hayal eden ebeveynlerin bir de sosyal medyada takip ettikleri, teknobaba, akademikteyze, fasulyeabla gibi bu ve benzeri konularda popüler olmak adına ahkam kesen ve sözde doğallıktan yana hesaplar mevcuttur ki sorma gitsin…
  
  ha bir de gerçeği yüzlerine açıkça haykıranlar var ama herşeyin gerçek doğalı gibi onlardan oldukça az bulunur.
• küçükken "usandım, usandım" diye söylendiğimden annemden az dayak yemedim. babaannem de "şunu yemem, bunu yemem, zopa yen mi?" diye tepki verirdi.
  
  sıkılmak çocukluğun doğasındandır, hoş 27 olacağım bu sene hala sıkılıyorum. sıkılmak iyidir ama. huzurlu olduğunuzun göstergesidir.